krisiΤου Νίκου Τσούλια

      Και ενώ περιμέναμε με περισσή αδημονία και έκδηλη αγωνία να αρχίσει να ξεπερνιέται η κρίση αρχίζοντας έναν ανακουφιστικό πολιτικό και κοινωνικό δημόσιο διάλογο περί ανάπτυξης, εμφανίζεται το προσφυγικό πρόβλημα και η κρίση έπαυσε να μας απασχολεί! Και έτσι, αντί να δημιουργούμε έστω ένα προοίμιο υπέρβασης των εθνικών και κοινωνικών δυσκολιών βρεθήκαμε αγκαλιά με ένα εξίσου σοβαρό πρόβλημα.

      Βέβαια δεν δημιουργήσαμε εμείς την προσφυγική κρίση. Αλλά είμαστε εμείς που είμαστε εντελώς απροετοίμαστοι για μια εξέλιξη, που στοιχειωδώς φαινόταν ότι θα ενσκήψει στη γειτονιά μας και το πιο σημαντικό είμαστε εμείς η μόνη χώρα που έχει κυβέρνηση χωρίς να έχει κάποια συγκεκριμένη πολιτική για τους πρόσφυγες. Είναι εξίσου φοβερό ότι η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. εμφανίζεται να βολεύεται με την όλη εξέλιξη, γιατί θεωρεί ότι έτσι το πρόβλημα της κρίσης σκεπάζεται από το προσφυγικό πρόβλημα, αφού η αιχμή της πολιτικής ατζέντας είναι πλέον οι πρόσφυγες.

      Η εν λόγω συγκυβέρνηση γίνεται μέρος του προσφυγικού προβλήματος θέτοντας την Ελλάδα σε μια τροχιά δυσκολιών και απρόβλεπτων συνεπειών που θα βαστήξει χρόνια αρκετά. Και φυσικά κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η συγκυβέρνηση έχει ευθύνες για την προσφυγική κρίση. Αλλά κατηγορείται ότι έχασε χρόνο αρκετό για να προχωρήσει σε μια θεραπευτική και πρόσκαιρη λύση – τη δημιουργία των οργανωμένων εγκαταστάσεων φιλοξενίας των προσφύγων -, ενώ στην αρχή την απέρριπτε με ιδεολογικά φληναφήματα. Κατηγορείται ότι ενώ οι άλλες χώρες έχουν μια συγκεκριμένη εθνική στρατηγική, η δική μας αδέξια κυβέρνηση παραμένει σε επίπεδο ευχολογίου και σε θεωρητικά τσιτάτα, χωρίς να παράγει καμιά πολιτική.

      Οι άλλες χώρες ενώ διακηρύσσουν στα λόγια μια συνολική και ευρωπαϊκής κλίμακας επίλυση του προβλήματος, την ίδια στιγμή εφαρμόζουν εν τοις πράγμασι μια πολιτική σύμφωνα με τους εθνικούς τους σχεδιασμούς. Είναι άραγε τόσο αφελής η αριστεροδεξιά συγκυβέρνηση που εμφανίζεται να πιστεύει ότι η Τουρκία θα τηρήσει κάποια συμφωνία ανάσχεσης της προσφυγικής εισροής; Είναι εξίσου αφελής να πιστεύει ότι οι βόρειες των συνόρων μας χώρες θα έχουν την ίδια με εμάς αντίληψη και πρακτική περί συνόρων δηλαδή περί μη συνόρων; Οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες θεωρούσαν ότι η Ελλάδα έχει σύνορα που με κάποιο τρόπο τα φυλάει και ότι δεν θα ήταν «σουρωτήρι» στις ενέργειες των Τούρκων δουλεμπόρων. Γι’ αυτό και άλλαξαν στάση. Άραγε είναι τόσο αφελείς οι δικοί μας κυβερνώντες να εκτιμούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα σχεδιάσει και θα εφαρμόσει μια ενιαία πολιτική προς κάθε κατεύθυνση;

      Σε ένα θέμα που είναι μείζον για ολόκληρη την Ευρώπη και που θα κυριαρχήσει στα επόμενα χρόνια δεν μπορεί η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα που δεν έχει κάποια συγκεκριμένη πολιτική. Και είναι φοβερά παιδικής σύλληψης η δικαιολογία του Υπουργού Άμυνας ότι πληρώνουμε ένα δυσανάλογο τίμημα λόγω της γεωστρατηγικής μας θέσης. Πώς όμως μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι η Τουρκία που έχει την ίδια με εμάς στρατηγική θέση και μάλιστα χωρίς να έχει το ευρωπαϊκό κεκτημένο ήδη φαίνεται να κερδίζει εθνικά οφέλη, ενώ εμείς επιβαρύνουμε την ήδη δύσκολη θέση μας; Μήπως γιατί η Τουρκία έχει συγκροτημένη πολιτική που την προωθεί και μέσα από τις διαπραγματεύσεις της με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και με μονομερείς ενέργειες; Αλλά τι μπορεί να περιμένουμε όταν ο ένας Υπουργός (ο κ. Μουζάλας) χαρακτηρίζει την κατάσταση στην Ειδομένη των χιλιάδων προσφύγων ως ιδανική (!) και ο άλλος Υπουργός (ο κ. Κουρουμπλής) ως Νταχάου, και ένας τρίτος καλεί τους πρόσφυγες – επενδυτές να ανοίξουν επιχειρήσεις στην Ελλάδα;

      Δυστυχώς δεν έχουμε μόνο έλλειμμα πολιτικής στο προσφυγικό πρόβλημα. Έχουμε ανύπαρκτη κυβέρνηση, ανύπαρκτους υπουργούς και ανύπαρκτο πρωθυπουργό, που εδώ και μήνες θεωρούν ότι παράγουν πολιτική επειδή κάνουν δηλώσεις καθημερινά και επειδή προσελκύουν τα φώτα της δημοσιότητας. Προάγεται καμιά πολιτική για την υπέρβαση της κρίσης; Γίνεται έστω θεωρητική συζήτηση στη Βουλή και στο Υπουργικό Συμβούλιο περί πολιτικών ανάπτυξης; Έχει καταλάβει κανένας πολίτης τι γίνεται με τις ιδιωτικοποιήσεις και με τις επενδύσεις; Προχωράει τίποτα συγκεκριμένο; Παγιδευμένοι οι δήθεν αριστεροί χρόνια και χρόνια στην αριστερίστικη ρητορική περί αντίθεσης στις δυνάμεις της αγοράς – που είναι ο ταξικός εχθρός τους – δεν ξέρουν ποια κυβερνητική πολιτική να ασκήσουν.

      Σχεδόν όλοι οι αρμόδιοι Υπουργοί δηλώνουν κάθε τόσο ότι δεν θα κάνουν μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις την ίδια στιγμή που μόνο αυτό κάνουν μαζί με μέτρα συνεχούς φορολογικής επιβάρυνσης στους εργαζόμενους και στις επιχειρήσεις. Είναι ανίκανοι αλλά και κυνικοί. Είχαν (και έχουν άραγε;) το θράσος να το παίζουν επαναστάτες που θα άλλαζαν τον Κόσμο και την Ευρώπη, όταν δεν μπορούν να σχεδιάσουν ούτε μια πολιτική για τα επιμέρους ζητήματα της χώρας. Εμφανίζονται άνετοι, την ίδια στιγμή που δεν έχουν καμιά πολιτική ούτε για την υπέρβαση της κρίσης ούτε για το προσφυγικό πρόβλημα. Δυστυχώς είμαστε μια ακυβέρνητη πολιτεία… Αλλά αυτό δεν είναι το τίμημα των δημαγωγικότροπων επιλογών μας;

anthologio.wordpress.com

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.