i-orea-athokoutala-3-e1446259415576 H Ομάδα Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ θα παρουσιάσει το κρητικό λαϊκό παραμύθι «Η Ωραία Αθοκουτάλα» στο 3ο ΓΕΛ Ηρακλείου, την Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016 και ώρα 21:00 μ.μ. για τους συναδέλφους Εκπαιδευτικούς.

Λίγα λόγια για το έργο

«Αθοκουτάλα» είναι το όνομα της ηρωίδας ενός πασίγνωστου παραμυθιού στα πέρατα του κόσμου. Πρόκειται για τη Σταχτοπούτα, όνομα με την ίδια ετυμολογική εξήγηση (άθος = στάχτη)∙ ένα μάλλον κοινό παραμύθι της μεσαιωνικής Ευρώπης.

Η κρητική παραλλαγή της Σταχτοπούτας αντλεί υλικό από τα περήφανα Αστερούσια Όρη και δη τα Καπετανιανά, ιδιαίτερη πατρίδα του λαογράφου-συγγραφέα Γιώργη Γρ. Σταματάκη, ο οποίος είχε την τύχη να ακούσει το παραμύθι από τη γιαγιά του στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και να το καταγράψει διατηρώντας -στο ακέραιο- τη ντοπιολαλιά, το σκοτάδι και τα «πρεπά» μιας αλλοτινής εποχής.

Συντελεστές: 
Κείμενο: Γιώργης Γρ. Σταματάκης                                                                             Θεατρική προσαρμογή – σκηνοθεσία: Δημήτρης Φοινίτσης
Αφήγηση: Ελένη Στρατάκη 
Πρωτότυπη μουσική – εκτέλεση: Κωστής Μακάκης 
Κοστούμι: Μανωλία Κοκολογιάννη 
Επιμέλεια κίνησης: Μικαέλα Κεφαλογιάννη
Αφίσα – φωτογραφίες: Κατερίνα Καμηλάκη

Γενική είσοδος: 5 ευρώ

Περισσότερες πληροφορίες: www.protasi.org / τηλ. 699 7166 210

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ 13 ΕΤΩΝ

Έγραψαν για την παράσταση (αλφαβητικά):

  • «Έκατσα στην πρώτη σειρά. Ένα τζάκι βρέθηκε ξαφνικά μπροστά μου και μια μεγάλη φωτιά φώτισε τις μνήμες μου. Άκουσα τη γιαγιά να αλλάζει πάλι τη φωνή της, να ανακατεύει τη στάχτη, να διηγείται την ιστορία με εκείνη τη ντοπιολαλιά που πάντα αγαπούσα. Κι έγινα παιδί που τρόμαξα και γέλασα και συγκινήθηκα και αξιώθηκα μια ανάμνηση δυνατή κι αγαπημένη! Να πάτε! Θα δείτε μια καταπληκτική παράσταση, θα ακούσετε απόκοσμες μελωδίες, θα θαυμάσετε μια εκπληκτική Αθοκουτάλα με πηγαίο ταλέντο, θα θελήσετε να γνωρίσετε τον ταλαντούχο σκηνοθέτη. Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για εκείνη την αναδρομή στο παρελθόν μου!»

Βλαχάκη Κλειώ, φιλόλογος – συγγραφέας

  • «Πες το ίδιο πράγμα, αλλά μένα πρωτότυπο, εξαιρετικό τρόπο ή πως η παράδοση μεταμορφώνεται μαγικά στην πιο μοντέρνα άποψη. Όσοι δεν είδαν την παράσταση έχασαν!»

Γιαννακουδάκης Λευτέρης, συγγραφέας – σεναριογράφος

  • «Υπέροχη η ερμηνεία στην κρητική διάλεκτο της ηθοποιού Ελένης Στρατάκη, η οποία έδειξε τον υπέρμετρο επαγγελματισμό της, αφού κατάφερε μέσα σε μια ώρα να αφηγείται και να ενσαρκώνει όλους τους ρόλους των πρωταγωνιστών του παραμυθιού, άλλοτε τρομάζοντάς σε και άλλοτε προκαλώντας σου το γέλιο. Συγχαρητήρια και στον Κωστή Μακάκη για τη μουσική εκτέλεση, μα και σε όλη την καλλιτεχνική «Ομάδα Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ.»

Γιατράκη Ειρήνη, μορφολόγος – ζωγράφος

  • «Συγχαρητήρια για αυτήν την ωραία παράσταση που δίνει θετική ώθηση στα θεατρικά δρώμενα της πόλης μας. Ο Δημήτρης Φοινίτσης δουλεύει με σεμνότητα και ήθος και έχει στήσει μια πολύ ουσιαστική παράσταση πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον κρητικό θέμα που ξεφεύγει των συνηθισμένων. Μια προΤΑΣΗ γεμάτη νόημα, μόχθο και δουλειά που γίνεται αμέσως δεκτή από τον κόσμο. Όλοι οι συντελεστές της παράστασης υπηρετούν με ουσία την ιστορία που ξετυλίγεται μπρος στα μάτια του θεατή.»

Διαμαντής Αντώνης, σκηνοθέτης – ηθοποιός

  • «Ο χώρος δωρικός και σκοτεινός σε εισαγάγει σε πρώτη φάση στο χωροχρόνο της Αθοκουτάλας, την οποία ενσαρκώνει με ιδιαίτερη επιτυχία η εκφραστική και εντυπωσιακή Ελένη Στρατάκη. Η αφηγήτρια του μύθου γίνεται ένα με το σκηνικό-σπίτι το οποίο είναι ζωντανόπάλλεται. Τη ρουφάει και την κυριεύει όπως έχει ρουφήξει και τα δυστυχισμένα πλάσματα που την κατοικούσαν. Τη «χρησιμοποιεί» επομένως και το «χρησιμοποιεί» για να σου πει μέσα από αυτήν την ιστορία του. Ο φόβος, η συγκίνηση, το δάκρυ και το γέλιο εναλλάσσονται όσο η Αθοκουτάλα μάς λέει για τα παθήματά της. Η «φρέσκια» σκηνοθεσία, τα κοστούμια, το μακιγιάζ και ο φωτισμός ως τρικ συνέβαλλαν πολύ στην αρτιότητα και υψηλή αισθητική του αποτελέσματος.»

Ηγουμενάκη Κάτια, πολιτισμολόγος

  • «Το εικαστικό κομμάτι έχει μεγάλη παρουσία στην παράσταση παρότι η απουσία σκηνικών σε κάνει και αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να υπάρχει τόσο έντονα αυτό το στοιχείο. Το κείμενο έχει έναν ιδιαίτερο ρυθμό που υπηρετείται από τη σκηνική ενορχήστρωση της εξιστόρησης, των μουσικών μελωδιών και της κινησιολογίας. Μέσα στο σκοτάδι νομίζεις πως βλέπεις τραγωδία, θέατρο σκιών, κουκλοθέατρο, κωμωδία και τέλος ένα παραμύθι. Η καλλιτεχνική ταυτότητα του σκηνοθέτη κάνει αισθητή την παρουσία της σαν απόηχος της προσέγγισης του έργου, αφήνοντας το κείμενο να ειπωθεί, να βιωθεί και να κλείσει με ένα ηθικό δίδαγμα, όπως οφείλουν να κάνουν τα αυθεντικά, καλογραμμένα παραμύθια.»

Σπυριδοπούλου Δέσποινα, θεατρολόγος – ηθοποιός – καθηγήτρια Θεατρικής Αγωγής

  • «Υπέροχη απόδοση του παραμυθιού από τη νεότατη -και σίγουρα πολλά υποσχόμενη- Ελένη Στρατάκη και από τα λατρεμένα σκηνοθετικά ευρήματα του Δημήτρη Φοινίτση που με ξαφνιάζει με κάτι νέο σε κάθε του δουλειά. Η Αθοκουτάλα μεταμορφώνεται σταδιακά μπροστά σου. Οι σκιές των χεριών της παίρνουν ρόλους και η ζωντανή μουσική με το λαγούτο και το βιολίδιακριτικά- συνοδεύει το όλο εγχείρημα. Η γλώσσα δυνατή, κρητική, απολαυστική. Μην το χάσετε!

Φραγκάκη Κατερίνα, συγγραφέας – δικηγόρος

  • «Η θεατρική προσαρμογήσκηνοθεσία του Δημήτρη Φοινίτση, εστιάζει στο αφηγηματικό κείμενο, όπως αυτό διαμορφώνεται από την κρητική παράδοση και τις διάφορες καταβολές του. Η σκηνοθετική προσέγγιση δίνει έμφαση στο λόγο και την κίνηση της Αθοκουτάλας, σε ένα λιτό και απέριττο σκηνικό χώρο, όπου απουσιάζει ο γενικός φωτισμός με προβολείς και ο φωτισμός γίνεται μόνο με τη χρήση φακών προκειμένου ο θεατής να εστιάσει αποκλειστικά στην αφήγηση της ηρωίδας. Τα σκηνικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνται είναι τα απολύτως απαραίτητα (γοβάκι, μπαούλο, χτένα), ενώ σημαντικό ρόλο έχει το κοστούμι της Αθοκουτάλας, δημιουργώντας ένα εικαστικό σύνολο που συνάδει με την απλότητα της ηρωίδας.»

Ψαρουδάκη Αγάπη, θεατρολόγος – καθηγήτρια Θεατρικής Αγωγής

 

 

ΟΜΑΔΑ προΤΑΣΗ

 

Η Ομάδα Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ συγκροτήθηκε το φθινόπωρο του 2005 από επαγγελματίες του θεάτρου. Έχει έδρα της την Αθήνα. Όραμα της να «προτείνει» το νέο, το δημιουργικά ουσιώδες, το διαφορετικό, το «άλλο» στην τέχνη του θεάτρου και των λοιπών παραστατικών τεχνών μέσω ενός γόνιμου διαλόγου της τέχνης και του ανθρώπου, σχηματίζοντας συνάμα μια «τάση» στην έκφραση∙ ριζοσπαστική, ελεύθερη, αναγνωρίσιμη στο ευρύ κοινό την οποία και επιθυμεί σταδιακά να διαμορφώσει, κατά τη διάρκεια της πορείας της στην καλλιτεχνική σκηνή της χώρας αλλά και πέρα από αυτήν. Ο μινιμαλισμός και η αφαίρεση είναι τα κυριότερα ρεύματα που τροφοδοτούν καλλιτεχνικά το σχήμα. Τα κλασσικά έργα αλλά και η νέα γραφή, τα καινούργια -ιδιαίτερης τεχνοτροπίας- κείμενα αποτελούν τις πρώτες ύλες για έμπνευση και δημιουργία σε χώρους, κυρίως, μη θεατρικούς. Η ανατρεπτική «ιδέα» προσδιορίζει πρώτιστα το σκηνικό ύφος και την γενικότερη αισθητική της. Η ομάδα δεν χρηματοδοτείται από κανέναν κρατικό ή ιδιωτικό φορέα. «Αυτοχρηματοδοτείται», ωστόσο, από την ανεξάντλητη δεξαμενή της φαντασίας και τη ζωογόνα ανάγκη για πειραματισμό και καλλιτεχνική έκφραση.

 

 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ και ΔΡΑΣΕΙΣ της ΟΜΑΔΑΣ προΤΑΣΗ:

  • «Πολυέλαιος δια χειρός Καβάφη» – Θέατρο Τόπος Αλλού, «1ο Φεστιβάλ Νέων Θεατρίνων» (Αθήνα)
  • «Στη δίψα σου!» της Δ. Σ. Πόρτογλου – Booze Cooperativa (Αθήνα) / Μικρό Θέατρο (Θεσσαλονίκη) Πρώτη Παρουσίαση
  • «Κάσσυ» του Ανδρέα Φλουράκη – Τραπεζαρία Ξενώνα Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, «Συνάντηση Νέων Δημιουργών» της ΧΙΙΙ Διεθνούς Συνάντησης Αρχαίου Δράματος 2007 (Δελφοί) Πρώτη Παρουσίαση
  • «Η σιωπή στο στόμα» της Κ. Φ. Ντάγκινη – Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αθήνα) / Μικρό Θέατρο (Θεσσαλονίκη) Πρώτη Παρουσίαση
  • «Balance» της Νάνσυ Σπετσιώτη – Πύργος Μπαζαίου, «9ο Φεστιβάλ Νάξου»
  • «Τζούλια» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Nixon, Screening Room (Αθήνα)
  • «Φιλοκτήτης» του Γιάννη Ρίτσου – Θέατρο Έναστρον, Φεστιβάλ Μονολόγων από την Τέταρτη Διάσταση (Αθήνα) / Θέατρο Θεμέλιο (Αθήνα, β΄ περίοδος) Πρώτη Παρουσίαση
  • «Πραγματικότητα» της Κλαίρης Λιονάκη – Εθνικό Θέατρο, Αναγνώσεις 2010 – Αίθουσα Εκδηλώσεων Κτηρίου Τσίλλερ (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση
  • «Οι πληγές του ανέμου» του Χουάν Κάρλος Ρούμπιο – Συνεργείο (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση
  • «Dominatrix» της Μ. Ρ. Αναστασάκη – γκαρσονιέρα, Πεδίον του Άρεως / γκαρσονιέρα, Κυψέλη (Αθήνα) Πρώτη Παρουσίαση
  • «ταξιθέτρια(SOLO)» βασισμένο σε μέρος του μυθιστορήματος La Maschera της Έλενας Σοπράνο – Αίθουσα Εκδηλώσεων Ροδιακής Έπαυλης (Ρόδος, α΄ και β΄ περίοδος) / Πρώην Εβραϊκή Συναγωγή (Κως) / Μέγαρον Μακέδου (Αθήνα) Πρώτη Παρουσίαση
  • «Πασχαλινά Διηγήματα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη – Ναΐσκος Αγίου Ελισσαίου (Αθήνα)
  • «Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη – Κατάλυμα της «Γλώσσας» της Ισπανίας (Ρόδος)
  • «Οι πιο δυνατοί» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Philipp champagne bar (Αθήνα) / Τεχνουργείο art cafe (Ρόδος)
  • «ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ ή Τοπίο Γυναίκας στο Ύψος της Νύχτας» του Άκη Δήμου – Καλλιτεχνικός Σταθμός Ρόδου Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών / Θέατρο Πολυχώρος Σφαγείο (Κως) / Κήπος Πύργου Μπελλένη (Λέρος) / Τεχνοχώρος (Σητεία) / Πρώην Χαμάμ – Θόλος (Ρέθυμνο) / Πύλη Αγίου Γεωργίου – Λαζαρέτο (Ηράκλειο) / Αίθουσα Τέχνης, Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας
  • «Πασχαλινά Διηγήματα Ελλήνων Συγγραφέων» των Δημήτρη Καμπούρογλου, Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κώστα Κρυστάλλη, Στρατή Μυριβήλη – Αναπαυτήριο Πικιώνη Λόφου Μουσών (Αθήνα)
  • «Soterrani (Υπόγειο)» του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ – Φουαγιέ Altera Pars, «Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Θεάτρου» (Αθήνα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση
  • «Nora» του Henrik Ibsen – Πολυχώρος CAMP!, «Φεστιβάλ Page_31» (Αθήνα)
  • «Χίλιες και μία Νύχτες» αραβικά παραμύθια – Νέα Δημοτικά Λουτρά Yeni Hammam (Ρόδος) Πρώτη Παρουσίαση
  • «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γιάννη Ρίτσου – Τρούλος, Πηγές Καλλιθέας (Ρόδος)
  • «Οδύνη του Έρωτα» σε ποίηση Ράινερ Μαρία Ρίλκε (Duineser Elegien) – Αμφιθέατρο, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη (Αθήνα) / Φουαγιέ, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης / Αίθουσα Εκδηλώσεων, Αναγνωστική Εταιρία Κέρκυρας
  • «Λαμπριάτικος Ψάλτης» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη – ξωκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης & Αγίων Αναργύρων (Σητεία)
  • «Πασχαλινά Διηγήματα Ξένων Συγγραφέων» των Ruben Dario, Anatol France, Corando Albaro, Ernest Hemingway – Αγγλικανική Εκκλησία Αγίου Παύλου (Αθήνα)
  • «Ράδιο Βαγδάτη» ολονύκτιο ακρόαμα παραμυθιών της Χαλιμάς – Σπίτι του Θεάτρου της Σητείας
  • «Λεονώρα» του Γκότφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ – Αίθουσα Μελίνα Μερκούρη Πολύκεντρου Δήμου Σητείας, «Κορνάρεια 2013» / Κάστρο Μονολίθου (Ρόδος) / Δημοτικός Ανθόκηπος «Ήχος & Φως», 7ο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ρόδου / Δημοτικό Κηποθέατρο Μάνος Χατζιδάκις, «Ηράκλειο – Καλοκαίρι 2013» / Θέατρο Altera Pars, «7ο Φεστιβάλ Νύχτες Nova Pars» (Αθήνα) / Ιόνιος Βουλή, 4ο SEVEN FESTIVAL (Κέρκυρα) Πρώτη Πανελλήνια Παρουσίαση
  • «Tro(i)ktika» εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο Happy Days του Σάμιουελ Μπέκετ – Δημοτικό Θέατρο Ρόδου
  • «Κορφιάτικες Ιστορίες (3)» του Κωνσταντίνου Θεοτόκη – Πολύτεχνο (Κέρκυρα) / Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας / Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας, Κάστρο Αγίου Ανδρέα / Αίθουσα Εκδηλώσεων «Εύη Λάσκαρι» Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Κέρκυρας (με παράλληλη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα)
  • «ΕΓΚΑΤΑλελειμμένοι» του Δημήτρη Φοινίτση – Εκδόσεις Αιγόκερως / Αποθήκη (Αθήνα)
  • «opus IV – Ο ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ» του Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ – Στούντιο Όξω Νου (Χανιά) / Θέατρο Κρήτης (Ηράκλειο) / The Garage (Ρέθυμνο) / Τεχνοχώρος (Σητεία)
  • «Στη θέα των λέξεων: Ηράκλειο» των Γαλάτειας Καζαντζάκη, Ηλία Βενέζη, Λιλής Ζωγράφου, Γιώργη Γιατρομανωλάκη / Φεστιβάλ «Αθέατη Πόλη» 2015 – Προμαχώνας Μαρτινέγκο, Τάφος Καζαντζάκη (Ηράκλειο Κρήτης)
  • «Στην τάξη της κυρίας Μαργαρίτας» εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο «Apareceu a Margarida» του Ρομπέρτο Ατάυντε – 14ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών «Δημήτρης Πικιώνης» / Μουσείο Σχολικής Ζωής και Εκπαίδευσης (Αθήνα) / «Λοξή Τάξη», πρώην Θέατρο Αλίκη (Αθήνα)
  • «Η Ωραία Αθοκουτάλα» κρητικό λαϊκό παραμύθι σε καταγραφή Γιώργη Γρ. Σταματάκη – Θέατρο Κρήτης (Ηράκλειο), Το Πλουμί (Αρχάνες), Σπίτι του Θεάτρου της Σητείας, The Garage (Ρέθυμνο), Χαρουπόμυλος Πανόρμου (ν. Ρεθύμνης), Η Χαρουπιά (Πρινιάς Μαλεβιζίου), Δημοτικό Θέατρο Ρόδου

www.protasi.org

 

 

ΣΥΝΤΟΜΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ

 

Κατερίνα Καμηλάκη

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Καστέλι Κισσάμου όπου και έζησε μέχρι τα 18 της χρόνια. Έφυγε από τη γενέτειρα της για να σπουδάσει στη σχολή «Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης» στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Επικέντρωσε το καλλιτεχνικό της ενδιαφέρον στη φωτογραφία με την οποία ασχολήθηκε στενά, συμμετέχοντας σε σεμινάρια και διαγωνισμούς. Αυτή τη χρονική περίοδο ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο Κρήτης ως καθηγήτρια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και είναι μέλος της Φωτογραφικής Ομάδας Πανεπιστημίου Κρήτης (ΦΟΠΚ).

 

Μικαέλα Κεφαλογιάννη

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Αποφοίτησε από τη Βασιλική Ακαδημία Χορού του Λονδίνου με πτυχίο (Bachelor) στην τέχνη και διδασκαλία του Μπαλέτου και κατέχει τον τίτλο Licentiate of the Royal Academy of Dance – Διπλωματούχος της Βασιλικής Ακαδημίας Χορού. Επίσης αποφοίτησε από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης ‘Μέλισσα’. Εργάζεται μέχρι σήμερα ως χορεύτρια, χορογράφος και ηθοποιός με την ομάδα Πράξη Τέχνης Ίμερος του Γιωργή Τσαμπουράκη και Στέλιου Νερολαδάκη, την ομάδα Norforsale Open Αrt Community και το Θέατρο Όλβιο και έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με την ομάδα Thearto της Νατάσας Παπαμιχαήλ, την ομάδα χορού X-Art της Κατερίνας Ανδριοπούλου, με την παιδική σκηνή της Αιμιλίας Υψηλάντη, τον Κώστα Πρέκα, την καλλιτεχνική ομάδα Eather, το Rainbow Theater του Maki Marseilles, τη Μαρία Φιλίππου, την Έλντα Πανοπούλου, τον Κώστα Δράκο, τον Αντώνη Διαμαντή, το χορόδραμα της Ε. Μακρή, το Γιώργο Αντωνάκη, το Λύκειο Ελληνίδων Ηρακλείου Κρήτης στο Ιερό Δράμα Μινωική Τελετουργία, το Δικηγορικό Σύλλογο Ηρακλείου-Κρήτης κ.α. Παρακολουθεί σεμινάρια χορού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει βραβευτεί με υποτροφία σε διεθνές σεμινάριο της Βασιλικής Ακαδημίας Χορού του Λονδίνου που έγινε στην Αθήνα το 1995. Από το 2013 προπονείται στις κινέζικες παραδοσιακές πολεμικές τέχνες, κουνγκ φου, Tang Lang Kung Fu και Yang’s Taiji Quan. (Shifu: Ιωάννης Σφακιανάκης). Διδάσκει σύγχρονο χορό, αυτοσχεδιασμό, θεατρική κίνηση, μπαλέτο και hip-hop σε παιδιά και ενήλικες. Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Το κουκλόσπιτο» του Χένρικ Ίψεν από το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης (Νόρα).

Μανωλία Κοκολογιάννη

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Σπούδασε στην Σχολή Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με κατεύθυνση Ζωγραφική και καθηγητή τον Γ. Γκολφίνο από όπου αποφοίτησε το 2004. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και την Κρήτη και έχει διδάξει τo μάθημα των Εικαστικών έως το 2007 σε Ολοήμερα Δημοτικά Σχολεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και από το 2011 σε Ε.Α.Ε.Π. σχολεία στην Κρήτη. Ασχολείται με το θέατρο από το 2005, αρχικά ως ζωγράφος σκηνικών σε συνεργασία με το επαγγελματικό συνεργείο ζωγραφικής της Κ. Κουρακλή. Αργότερα το 2007 απασχολήθηκε στο Εθνικό Θέατρο στον Ενδυματολογικό Τομέα (Βεστιάριο), όπου συνεργάστηκε με γνωστούς σκηνογράφους και ενδυματολόγους, όπως ο Γ. Πάτσας, ο Α. Μέντης, η Ε. Παπαγεωργακοπούλου κ.α. στο πλαίσιο των αναγκών παραστάσεων αλλά και με άλλους όπως ο Δ. Φωτόπουλος, η Ι. Παπαντωνίου στο πλαίσιο οργάνωσης εκθέσεων με θέμα κυρίως το θεατρικό κοστούμι. Έχει συνεργαστεί ως σκηνογράφος με τον Α. Διαμαντή στην παραγωγή του ΟΜΜΑ STUDIO THEATRE «Άγνωστη Χώρα». Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο Κρήτης.

 

Κωστής Μακάκης

Γεννήθηκε το 1981 στο Ηράκλειο και μεγάλωσε στην Επισκοπή Ηρακλείου. Σπούδασε στο «Τμήμα Θεάτρου» του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια της φοίτησης του εργάζεται ως βοηθός σκηνογράφου και τεχνικός σκηνής σε παραστάσεις θεάτρων στη Θεσσαλονίκη. Έργα του παίρνουν μέρος σε εκθέσεις της πόλης και του εξωτερικού. Παράλληλα ασχολείται και προβάλλει τη μουσική του τόπου του σε εκδηλώσεις και φεστιβάλ ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2006 επιστρέφει στο Ηράκλειο, όπου μέχρι σήμερα ασχολείται με το θέατρο στην εκπαίδευση. Έχει συνεργαστεί με θέατρα της πόλης, για τα οποία σχεδιάζει τα σκηνικά των παραστάσεων. Μεγάλο μέρος της δημιουργίας του σχετίζεται με τη μουσική, αφού διαρκώς βηματίζει ανάμεσα σε διάφορα μουσικά όργανα και διάφορα μουσικά είδη, με αναφορά πάντα τη μουσική του λαού. Συνεργάζεται με πολλούς μουσικούς της Κρήτης και της Ελλάδας, συμμετέχοντας σε μουσικά γεγονότα.

 

Γεώργιος Γρ. Σταματάκης

Γεννήθηκε στο ορεινό κτηνοτροφικό και εντελώς απομονωμένο χωριό των Αστερουσίων, Καπετανιανά, στις 23η Απριλίου 1968. Ευτύχησε να προλάβει ζωντανή έστω και ψυχορραγούσα την τελευταία αναλαμπή του πολιτισμού μας καταγράφοντας σε ογδόντα χειρόγραφους τόμους τις διηγήσεις των τελευταίων αυθεντικών ανθρώπων, του εν πλήρη παρακμή διατελούντα τόπου του. Από μαθητής άρχισε να δημοσιεύει κείμενα ξεκινώντας από την πολύ καλή εφημερίδα του Ηρακλείου «Ο Δημοκράτης» με διευθυντή τον Νίκο Ψιλάκη. Έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία και έφεση στην εκκλησιαστική ιστορία της Κρήτης, δημοσίευσε αρκετά σχετικά κείμενα και συμμετείχε με ανακοινώσεις του σε συνέδρια Ιερών Μητροπόλεων. Διατέλεσε αρχισυντάκτης του εξαιρετικού περιοδικού «Κρητικό Πανόραμα» με διευθυντή τον Γιώργη Πατρουδάκη, όπου δημοσίευσε πάνω από 150 κείμενα ιστορικού και λαογραφικού περιεχομένου μεταξύ των οποίων και 39 «ηθογραφήματα» υπό τον γενικό τίτλο «Γράμματα από τα Καπετανιανά». Εργάζεται 20 χρόνια στον χώρο της Δικαιοσύνης εξ ων, τα τελευταία τέσσερα ως Ανακριτικός υπάλληλος στο Δεύτερο Ανακριτικό Τμήμα του Πρωτοδικείου Ηρακλείου. Έχει διατελέσει πρόεδρος, αντιπρόεδρος και γενικός γραμματέας των Δικαστικών Υπαλλήλων νομού Ηρακλείου. Πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας των Αστερουσίων, ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καπετανιανών που ανέδειξε και αναγέννησε το χωριό.

 

Ελένη Στρατάκη

Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1991 στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου και μεγάλωσε. Η πρώτη της επαφή με το θέατρο ήταν όταν ξεκίνησε μαθήματα στα εργαστήρια του θεάτρου Όμμα Στούντιο τα οποία ήταν η αρχή για τη συμμετοχή της σε μετέπειτα παραστάσεις της ομάδας, όλες σε σκηνοθεσία του ηθοποιού και σκηνοθέτη Αντώνη Διαμαντή. Συγκεκριμένα η πρώτη της παράσταση ήταν το έργο «Larco project ή η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο» (2011). Στη συνέχεια έπαιξε σε παραστάσεις όπως «Ερωτόκριτος» του Βιτσέντζου Κορνάρου (2012), «Προς κατεδάφιση» του Τέννεσι Ουίλιαμς (2013), «Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ (2014), «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη και στις παιδικές παραστάσεις «Ο γάτος που έμαθε σε ένα γλάρο να πετά» του Λουίς Σεπούλβεδα (2013), «Η φάρμα των ζώων» του Τζώρτζ Όργουελ (2015). Ήταν βοηθός σκηνοθέτη σε αρκετές παραγωγές του θεάτρου Όμμα, μεταξύ των οποίων «Άγνωστη Χώρα» της Τζένη Δάγλα (2011) και «Πινόκιο» (2012).

 

Δημήτρης Φοινίτσης

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης από μικρασιατική οικογένεια. Σπούδασε στο μεταπτυχιακό τμήμα Δημιουργικής Γραφής της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (διπλωματική εργασία στο Θεατρικό Έργο), στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών – Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (κατεύθυνση Θεατρολογίας με διπλωματική εργασία στη Σκηνοθεσία), στο Scuola di Lettere e Filosofia – Universita degli Studi di Genova, στη Δραματική Σχολή Αθηνών, στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης «Θεμέλιο» και στη Σχολή Δημοσιογραφίας «ΑΝΤ1». Επίσης, έχει παρακολουθήσει σειρά μαθημάτων Θεατρικής Γραφής στο Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου στην Αθήνα με διδάσκοντες τους Ανδρέα Φλουράκη, Ανδρέα Στάικο και Έλενα Πέγκα. Έχει γράψει θεατρικά έργα, μονολόγους, διηγήματα και παραμύθια. Εργάστηκε επί σειρά ετών στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο των Αθηνών και της περιφέρειας ως πολιτιστικός συντάκτης, εκφωνητής ειδήσεων και ραδιοφωνικός παραγωγός. Μετά από συνεργασίες στις κρατικές σκηνές και το ελεύθερο θέατρο ως ηθοποιός αποφάσισε να στραφεί –καλλιτεχνικά- στη σκηνοθεσία. Δημιουργός και σκηνοθέτης της «Ομάδας Παραστατικών Τεχνών προΤΑΣΗ» (www.protasi.org), έχει ανεβάσει κλασσικά και σύγχρονα έργα σε, κυρίως, μη θεατρικούς χώρους. Μεταξύ άλλων έχει καταπιαστεί με κείμενα των Γιόχαν Άουγκουστ Στρίντμπεργκ («Δεσποινίς Τζούλια», «Η πιο δυνατή», «Ο Πελεκάνος»), Γιάννη Ρίτσου («Φιλοκτήτης», «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος»), Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (πασχαλινά και χριστουγεννιάτικα διηγήματα), Έλενα Σοπράνο («Η Ταξιθέτρια»), Χουάν Κάρλος Ρούμπιο («Οι πληγές του ανέμου»), Μαρία Μπενέτ Ι Ζουρνέτ («Υπόγειο»), Άκη Δήμου («Ανδρομάχη ή Τοπίο Γυναίκας στο Ύψος της Νύχτας»), Ανδρέα Φλουράκη («Κάσσυ»), Κλαίρης Λιονάκη («Πραγματικότητα»), Ράινερ Μαρία Ρίλκε («Ελεγείες του Ντουίνο»), Γκότφριντ Άουγκουστ Μπύργκερ («Λεονώρα»), Κωνσταντίνου Θεοτόκη («Κορφιάτικες Ιστορίες»). Εκτός ομάδας ανέλαβε τη σκηνοθετική επιμέλεια των θεατρικών έργων «Balance» στις Αναγνώσεις του Εθνικού Θεάτρου, «Μήδεια show» στο Φόρουμ Σύγχρονης Δραματουργίας του Ι.Τ.Ι. στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και της επετειακής συναυλίας της Φιλαρμονικής Εταιρείας Μάντζαρος «Μάνος Χατζιδάκις: 20 χρόνια μετά…» στο Θέατρο Μον Ρεπό της Κέρκυρας ενώ πρόσφατα ανέβασε «Το Κουκλόσπιτο» του Χένρικ Ίψεν στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης (Κεντρική Σκηνή). Τα τελευταία χρόνια διδάσκει το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής σε σχολεία Ε.Α.Ε.Π. στη Ρόδο, την Κέρκυρα και την Κρήτη, ενώ παράλληλα διοργανώνει εργαστήρια θεατρικής γραφής στα μέρη που εργάζεται. Από τις Εκδόσεις Αιγόκερως κυκλοφορούν η πρώτη τετραλογία θεατρικών έργων του με γενικό τίτλο «Dominatrix», ένα δίπτυχο έργων docudrama με γενικό τίτλο «ΕΓΚΑΤΑλελειμμένοι» και μια τριλογία αρχαιόθεμων έργων με γενικό τίτλο «BELLEΛΕΝ – Η (αιώνια) τραγωδία της Ελένης». Το τελευταίο έργο του «BELLEΛΕΝ» -σε δική του σκηνοθεσία- περιοδεύει σε Ελλάδα και εξωτερικό σε παραγωγή του Χοροθεάτρου Λυδία Λίθος.

 

 

 

Για το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Ηρακλείου

     

Πρόεδρος

 

 

Ζαχαρίας Ρηγάκης

Γενικός Γραμματέας

 

 

Σταύρος Τζουρμπάκης

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.