Του Νίκου Τσούλια
Τελειώνει το πρώτο τετράμηνο στη φετινή λειτουργία του λυκείου και ο Υπουργός Παιδείας «αποφάσισε» να κάνει …προσεχώς πάνω από 1.000 διορισμούς εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για να καλύψει τα κενά. Τόσο καιρό ισχυριζόταν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και καμωνόταν τον αποτελεσματικό. Μπορεί άραγε να απαντήσει ο …προοδευτικός υπουργός αν υπάρχει περίπτωση να καλυφθεί η ύλη όταν χάνεται η μισή διδακτική χρονιά και το πώς θα δώσουν εξετάσεις οι χιλιάδες των μαθητών / μαθητριών για την πρόσβασή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ή μήπως επαφίεται η όλη διαδικασία αποκλειστικά στα φροντιστήρια; Αναρωτιέται άραγε ο ιδεολόγος υπουργός αν έχει ξαναγίνει τέτοια διάλυση των σχολείων σε προηγούμενα χρόνια;
Όλη η άσκηση της εκπαιδευτικής πολιτικής χαρακτηρίζεται από ασυναρτησίες και από λαϊκισμό. Οι μέχρι τώρα αποσπασματικές αλλαγές είναι απόλυτα προσαρμοσμένες στην αξιολόγηση που θέτει η τρόικα. Αυτή είναι η προοδευτική πολιτική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο «ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ» παλιότερα και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στη συνέχεια, αν για κάτι χαρακτηρίζονταν στον τομέα της εκπαίδευσης όλα τα χρόνια της παρουσίας τους στην πολιτική σκηνή ήταν η απόλυτη και ριζική αντίθεση στην οποιαδήποτε αξιολόγηση. Τα στελέχη του τη χαρακτήριζαν ως «ταξική επιλογή» διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και ως διαδικασία χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και του σχολείου και εξακόντιζαν ιδεολογικά πυρά κατά των επιλογών των προηγούμενων κυβερνήσεων γιατί η εκπαιδευτική πολιτική τους ήταν προσαρμοσμένη στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας και στα διεθνή πρότυπα (Ο.Ο.Σ.Α κλπ). Τώρα που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έχει ως κύριο και μοναδικό πεδίο άσκησης της εκπαιδευτικής πολιτικής την εργαλειοθήκη του Ο.Ο.Σ.Α. τι γίνεται, τη θεωρούν προοδευτική πολιτική;
Η δημαγωγία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μπορεί να υπονομεύει τη γενικότερη κατάσταση της χώρας αλλά η εισαγωγή της στην εκπαίδευση διαβρώνει όχι μόνο τη λειτουργία του σχολείου αλλά και υπονομεύει ευθέως τα αξιακό στερέωμα του σχολείου. Διαμορφώνει μια υποκουλτούρα ότι όλα είναι εύκολα και ότι δεν χρειάζεται συνεχής αγώνας στη μόρφωση των νέων. Επαναφέρει το θεσμό των Δεσμών – που είχε συναντήσει τη γενική κατακραυγή τη δεκαετία του 1990 – και διαλύει κυριολεκτικά το λύκειο από σχολείο γενικής παιδείας σε παράρτημα των φροντιστηρίων, αφού οι μαθητές από το σύνολο των μαθημάτων θα επικεντρώνονται στα τέσσερα πανελλαδικά εξεταζόμενα μαθήματα. Δημιουργεί παράλληλα μια φοβερά λαϊκίστικη αντίληψη ότι θα διαμορφώσει «ελεύθερη πρόσβαση» στο πανεπιστήμιο δημιουργώντας στους μαθητές μια κίβδηλη εικόνα.
Με το νέο σύστημα πρόσβασης (Νόμος 4327/15), οι υποψήφιοι αποκτούν δικαίωμα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια μετά από την αποφοίτησή τους από το Λύκειο. Θα υπάρξουν δηλαδή μαθητές που θα δώσουν πανελλαδικές, χωρίς να ξέρουν αν έχουν δικαίωμα, αφού δεν θα ξέρουν αν έχουν πάρει απολυτήριο. Αυτό αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία! Και επειδή θα υπάρξουν οριακές περιπτώσεις υποψηφίων, για παράδειγμα στη Γερμανική φιλολογία, που θα εισαχθούν στο πανεπιστήμιο αλλά δεν θα πάρουν το απολυτήριο του λυκείου, τι θα γίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις; Θα αναγκάζεται το λύκειο να βάζει πλασματικούς βαθμούς ή, έτι περαιτέρω, αν δεν πάρουν το Σεπτέμβριο το απολυτήριο, ποια θα είναι η συνέχεια;
Σε ποιο επιμέρους πεδίο της δημόσιας εκπαίδευσης δεν έχουμε εικόνα διάλυσης; Τα σχολεία της Ειδικής Αγωγής υπολειτουργούν και βρίσκονται στη χειρότερη θέση για όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Για πρώτη φορά βρίσκονται στον αέρα οι υποτροφίες στους πρωτεύσαντες και αριστεύσαντες φοιτητές των ΑΕΙ από το ΙΚΥ γιατί δεν έχει εξευρεθεί το απαιτούμενο ποσό, για να ενισχύσει τους οικονομικά πιο αδύναμους από τους αριστεύσαντες φοιτητές. Τα δημόσια ΙΕΚ ξεκίνησαν τον Δεκέμβριο αλλά και αυτά υπολειτουργούν αφού δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμα και τώρα όλες οι ειδικότητες! Το φοβερό είναι ότι ο … αρμόδιος Υπουργός κάνει θεωρητικές εξαγγελίες ακόμα και για μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας, όταν σε πολλά σχολεία δεν γίνονται τα κανονικά μαθήματα! Κάτι θα ξέρει από τα χωριά Ποτέμκιν!
Όσο για τους εκπαιδευτικούς, δεν νομίζω να έχουν ξαναγνωρίσει τέτοιον εμπαιγμό. Από το λαϊκίστικο πρόγραμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και από τις περίφημες βαρύγδουπες εξαγγελίες για επαναφορά των πρότερων μισθών και συντάξεων αλλά και του ωραρίου, για μαζικούς διορισμούς για να μην υπάρχει ούτε ένα κενό στα σχολεία, για κατάργηση της «επαχθούς αξιολόγησης» των προηγούμενων κυβερνήσεων κλπ κλπ, τι ισχύει σήμερα και το επόμενο διάστημα; Ακριβώς τα αντίθετα: διάλυση των σχολείων και μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, και φυσικά η αξιολόγηση του Ο.Ο.Σ. Α. έρχεται.
Υπάρχει και κάτι ακόμα. Οι εκπαιδευτικοί βιώνουν τον εμπαιγμό και την ασυναρτησία του Υπουργείου και όσον αφορά το πρόγραμμα του σχολείου αλλά και όσον αφορά τους δικούς τους σχεδιασμούς που δεν μπορούν να κάνουν αφού η πολιτική του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι ένα ρευστό τοπίο και τα ψέματα επί ψεμάτων είναι στην καθημερινή ατζέντα του Υπουργού Παιδείας, της «προοδευτικής» κυβέρνησης και του «απελευθερωτή» πρωθυπουργού. Δυστυχώς το αυτάρεσκα εκφερόμενο από τους δημαγωγούς τσιτάτο «πρώτη φορά αριστερά» είναι ήδη το μεγάλο πολιτικό και ιδεολογικό ψέμα της μεταπολίτευσης…
