filis_anagnostopoulouΤου Νίκου Τσούλια

      Τίποτα από όσα αναφέρονται στο βαρύγδουπο τίτλο δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική και την κοινωνική πραγματικότητα. Η όλη απόπειρα είναι θνησιγενής ως μη έχουσα ουσιαστικό περιεχόμενο και αποτελεί άλλο ένα δημαγωγικό πυροτέχνημα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., όπως άλλωστε είναι και η γενικότερη πολιτική του. Το όλο εγχείρημα δεν αφορά κανέναν ουσιαστικό διάλογο, δεν είναι ούτε κατ’ υποψία «Εθνικός διάλογος» και δεν έχει καμιά σχέση με την Παιδεία. Και να γιατί.

      Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο και το πιο ουσιαστικό. Αφορά η όλη υπόθεση την έννοια και το περιεχόμενο της Παιδείας; Φυσικά και όχι. Η Παιδεία ως αφορούσα ένα ευρύτερο της εκπαίδευσης στερέωμα της μόρφωσης και της κουλτούρας ενός λαού μπορεί να εκφραστεί μόνο μέσα από τη δυναμική ενός Μορφωτικού και Κοινωνικού ρεύματος που θέτει ευρύτερα ζητήματα πέραν εκείνων της σχολικής εκπαίδευσης. Σήμερα δεν υπάρχει ούτε καν κάποιο ψήγμα μιας τέτοιας δυναμικής. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν έχει ούτε μια συνεκτική και ολοκληρωμένη πρόταση για τη θεσμική εκπαίδευση. Σκόρπιες απόψεις για τα επιμέρους ζητήματα έχει εκδηλώσει κατά καιρούς και μάλιστα σε δευτερεύοντα θέματα και με ιδεοληπτικό περιεχόμενο. Καμιά Επιτροπή σοφών δεν μπορεί σε πολιτικό και κοινωνικό κενό να διαμορφώσει πρόταση για την Παιδεία όταν το κόμμα που συστήνει το όλο ζήτημα δεν έχει αποσαφηνίσει – γιατί απλώς δεν μπορεί – ούτε τις γενικές γραμμές περί της πορείας της εκπαίδευσης στη χώρα μας.

      Υπάρχει και κάτι που κατά τη γνώμη μου είναι σημαντικό. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σήμερα αλλά και ως «Συνασπισμός» παλιότερα δεν έχει κανένα παρελθόν με εκπαιδευτική πρόταση. Δεν ανέδειξε ποτέ κανένα μείζον ζήτημα της εκπαίδευσης, πέραν εκείνο της χρηματοδότησης. Η μεγάλη «προσφορά» του ήταν οι βίαιες καταλήψεις σε σχολεία και σε πανεπιστήμια για δεκαετίες και η ανάπτυξη και η τροφοδότηση συντεχνιακών αντιλήψεων. Ποια ήταν και είναι τα μεγάλα ζητήματα που πρόκριναν όλο το διάστημα οι κοινωνικές δυνάμεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Ένα μεγάλο «ΟΧΙ» σε κάθε μεταρρυθμιστικό και εκσυγχρονιστικό εγχείρημα. «Όχι» στην υλοποίηση των «Δεικτών της εκπαίδευσης», όπως αυτοί διαμορφώθηκαν εδώ και αρκετά χρόνια στους σχετικούς θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στα επιστημονικά fora, με αποτέλεσμα να εμφανιζόμαστε στα διεθνή και στα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συνέδρια ως γραφικοί ή ως προερχόμενοι από την Αλβανία του Χότζα πουλώντας τα πιο αριστερίστικα ιδεολογήματα ως «προοδευτικές» εκπαιδευτικές θέσεις (!) , «όχι» στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος γιατί θα …χειραγωγηθούν οι εκπαιδευτικοί από την εξουσία(!), «όχι» στα ευρωπαϊκά προγράμματα γιατί υλοποιούν τις επιταγές του διεθνούς κεφαλαίου, όχι «στην επιχειρηματικότητα» γιατί προάγει τα συμφέροντα των δυνάμεων της αγοράς, «όχι» ακόμα και στην επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με το φοβερό επιχείρημα «όχι σ’ αυτή την επιμόρφωση» αλλά σε κάποια …άλλη και πάντως παντελώς άγνωστη. Είχε και ένα «ναι» η όλη εκπαιδευτική διαδρομή του εν λόγω κόμματος: «Ναι στην ελεύθερη πρόσβαση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και στην αποσύνδεση του λυκείου από το σύστημα πρόσβασης». Τώρα ποιος κυβερνητικός παράγοντας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μπορεί να εξηγήσει το περιεχόμενο της πιο δημαγωγικής πρότασης – που εμφανίστηκε στην εκπαίδευση – περί «ελεύθερης πρόσβασης» θα καταφανεί το επόμενο διάστημα.

      Δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος όταν το Υπουργείο Παιδείας έχει ήδη αποφασίσει και αποφασίζει μονομερώς ακόμα και τώρα στα πιο άσχετα νομοσχέδια συστατικά στοιχεία της εκπαίδευσης. Η προκλητικότητα του Υπουργείου έφτασε σε σημείο να αλλάξει το Σύστημα πρόσβασης για την τριτοβάθμια εκπαίδευση για τους μαθητές που ήδη βρίσκονταν στην τροχιά του προηγούμενου συστήματος και δεν έθεσε ως απαρχή εφαρμογής του την Α΄ λυκείου – όπως γινόταν πάντα με βάση την απλή ανάγνωση της εκπαιδευτικής πραγματικότητας – ανατρέποντας πολλά στοιχεία στην προετοιμασία των μαθητών μόνο και μόνο για να καταργήσει την Τράπεζα Θεμάτων και για να κάνει την προαγωγή των μαθητών πιο εύκολη θεωρώντας πως έτσι υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα! Η κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. επιδίδεται από την αρχή μέχρι σήμερα με θαυμαστή συνέπεια στους τακτικισμούς και στις ιδεοληπτικές επινοήσεις, ακριβώς γιατί δεν έχει καμιά πολιτική επί της ουσίας των κοινωνικών θεμάτων.

      Υπάρχει ένα πολύ βασικό ηθικό και πολιτικό ζήτημα. Επί ποίων θέσεων θα συζητήσει μια επιτροπή του Εθνικού διαλόγου, επί των προεκλογικών δεσμεύσεων του κόμματος ή επί των σημερινών ολοκληρωτικών ανατροπών τους; Όλα αυτά τα ζητήματα είχαν μόνο αντιμνημονιακό περιεχόμενο και «επαναστατημένο μένος», ενώ σήμερα βιώνουμε την πλήρη αντιστροφή των προεκλογικών / δημαγωγικών προτάσεων για όλο το φάσμα των εκπαιδευτικών ζητημάτων από το θέμα της χρηματοδότησης της εκπαίδευσης μέχρι και τα εργασιακά θέματα των εκπαιδευτικών. Θα συμμετάσχουν κόμματα και εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί φορείς στη συγκάλυψη της μεγάλης εξαπάτησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στον κρίσιμο χώρο της παιδείας;

anthologio.wordpress.com

Προηγούμενο άρθροThe Emotion of Hope in Ancient Literature, History and Art
Επόμενο άρθροΦροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης «Ο ΣΑΜΑΝΟΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ»
Κατάγεται από την Αυγή Αμαλιάδας και είναι εκπαιδευτικός. Έχει εκλεγεί πρόεδρος της ΟΛΜΕ τέσσερις φορές (1996 – 2003) και έχει εκπονήσει διδακτορική διατριβή στην Ειδική Αγωγή. Έχει εκδώσει δύο βιβλία εκπαιδευτικού περιεχομένου τα: “Σε πρώτο πρόσωπο” και «Παιδείας εγκώμιον». Έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά και εκπαιδευτικά περιοδικά. Έχει συνεργαστεί επαγγελματικά με τις εφημερίδες «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ» (1980 – 1986) και «ΕΞΟΡΜΗΣΗ» (1988 – 1996). Τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί στην εφημερίδα “ΤΟ ΑΡΘΡΟ” και στις εφημερίδες της ΗΛΕΙΑΣ: «ΠΡΩΙΝΗ», “ΑΥΓΗ” και “ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ”.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.