Βρισκόμαστε στο 500 π.Χ.
Στην Έφεσο, έξω από το ναό της Αρτέμιδας, ο Ηράκλειτος παίζει τους αστραγάλους μαζί με νέους που περνούν το καλοκαιριάτικο απόγευμα μαζί του παίζοντας και περιμένοντας να ακούσουν κάποια σοφή συμβουλή από το μεγάλο φιλόσοφο.
Κάποιος από τους νέους ρωτάει το φιλόσοφο, αν θα μπορούσε να συνεργαστεί με την πολιτεία στη δημιουργία των απαραίτητων νόμων. Όμως, ο φιλόσοφος του απαντάει, “κεκρατήσθαι τη πονηρά πολιτεία την πόλιν”, που σημαίνει ότι είχε επικρατήσει η φαυλότητα στην πόλη και συνεπώς δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί με την ομήγυρη των φαύλων.
Όπως και σήμερα, έτσι και τότε, οι εμπνευσμένοι διανοητές, αισθανόντουσαν αποστροφή για τους λάτρεις της εξουσίας και τους διαφθορείς πολιτικών συνειδήσεων.
Πως μπορεί άλλωστε να συνεργαστεί με την τυραννία κάποιος που έχει αντιληφθεί το καμουφλάρισμα των μεγάλων δυνάμεων, όταν σε κάθε χρονικό κύκλο εξουσίας παραπλανητικά αλλάζουν μορφή και σχήμα για να ξεγελάσουν τους επίδοξους ερευνητές της ιστορίας.
Ο Ηράκλειτος, πιστός στο «τα πάντα ρει» υπενθύμιζε ότι «δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στον ίδιο ποταμό» επειδή ανά πάσα στιγμή ο ποταμός αλλάζει, οπότε ποτέ δεν είναι ο ίδιος ποταμός. – αν νομίζουμε ότι βρήκαμε την αλήθεια πίσω από τα τεκταινόμενα, τότε πλανόμαστε οικτρά, καθώς ο κάθε κύκλος επανάληψης έχει μετατοπιστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να βρισκόμαστε σε άλλο σημείο τελείως διαφορετικό από το προηγούμενο.
Όμως και για όσους πίστευαν ότι ανακάλυψαν την αλήθεια πίσω από τη φύση των γεγονότων απαντούσε:
“Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί” – που σημαίνει, ας μη νομίζουμε ότι ανακαλύψαμε το τι συμβαίνει, γιατί η φύση στην οποία εντάσσονται όλες οι δράσεις, αγαπά το να κρύβει την αλήθεια πίσω από πέπλα άγνοιας και μυστηρίου….
Αρθρογραφία:Η ελαφριά πλευρά της ζωής
