«Η επιπολαιότητα βλέπει τα σοβαρά πράγματα με απερισκεψία και με σοβαρότητα τα ασήμαντα».
(Ζαν Λε Ρον Ντ’ Αλαμπέρ, 1717-1783)
«Στην Ελλάδα οι άνθρωποι φοβούνται μήπως υπερφαλαγγιστούν. Γι’ αυτό, όταν κάποιος έχει ένα χάρισμα, διώκεται»
(Γιάννης Τσαρούχης, 1910-1989, Ζωγράφος – Σκηνογράφος)
«Η Επαγρύπνιση είναι το μονοπάτι προς την αθανασία και η Επιπολαιότητα ο δρόμος προς το θάνατο»
(Βούδας, Σιντάρτα Γκοτάμα, 563-486)
«Κανείς δεν μπορεί να σε υποβιβάσει, εκτός από εσένα τον ίδιο» (Λέο Μπουσκάλια, 1924-1998)
Ανέλιξη χωρίς Αξιοπρέπεια δεν νοείται και η Αξιοπρέπεια χωρίς Γενναιότητα είναι ανέφικτη.
Η όποια υποχώρηση και δειλία προερχόμενη από το πώς έχουμε μάθει να ζούμε, σου προσφέρει πρόσκαιρα τη βιολογική σου ζωή, αλλά σου υφαρπάζει μόνιμα την ψυχή.
Όσοι έχουν επιλέξει να “μάχονται” πρέπει να γνωρίζουν πως δεν μπορούν όλοι να τους κατανοήσουν.
Δεν καταλαβαίνουν ότι κάποια πράγματα δεν γίνονται για Αμοιβή – κέρδος αλλά είναι τρόπος ζωής.
Επειδή εκτιμάμε τη ζωή μας είμαστε αυτό που είμαστε και δεν γίνεται να αλλάξουμε. Έτσι είμαστε και το κάνουμε για εμάς και μόνο για εμάς. Για κανέναν άλλον!!!
Επειδή αρκετοί φίλοι και αναγνώστες του περιβάλλοντός μου με “προειδοποιούν” ο καθένας με τον δικό του τρόπο:
1) ότι το ύφος μου πρέπει να γίνει απλούστερο και πιο κατανοητό
2) ότι πρέπει να ‘μαι πιο σύντομος, να μην πλατειάζω και να μην καλύπτω όλη τη σελίδα γιατί αυτό τους κουράζει
3) ότι κάνω κατάχρηση των ρητών / αποφθεγμάτων των αρχαίων Ελλήνων
4) ότι μερικά εξ αυτών που τα θεωρώ εγώ αυτονόητα δεν τα μεταφράζω
5) ότι δεν ανέλυσα επαρκώς τη λέξη “σκορβούτο” όσον αφορά την ελληνική της καταγωγή και άλλα πολλά που δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω.
Επειδή όμως ο κάθε αρθρογράφος έχει το ιδιαίτερο ύφος του, τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται και την προγενέστερη γνώση του (βιβλιογραφία) καταλαβαίνετε ότι δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσω τόσες διαφορετικές γνώμες και να γίνω αυτός που δεν είμαι.
α) Για να με “κλέβουν” πρέπει να έχω αξία.
β) Όποιος απομακρύνεται από μένα εκείνος χάνει, εγώ τα ξέρω κι εκείνος δεν τα ακούει ή δεν τα διαβάζει.
Συμπληρωματικά έχω να σας δηλώσω ότι οι κλέφτες που μπαίνουν στα σπίτια δεν παίρνουν τα φο μπιζού (= επίχρυσα, ψεύτικα κοσμήματα)· βουτάνε μόνο ατόφιο χρυσάφι. Δείτε σ’ άλλες εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες ποιοι έχουν “κλέψει” τις ιδέες μου (ανώνυμα και επώνυμα) και θα αντιληφθείτε αν κουβαλάω στις αποσκευές μου χρυσό ή μολύβι επιχρυσωμένο.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω, σας παραθέτω 2-3 ρητά πάντοτε σχετικά με το περιεχόμενο του θέματός μου, που το ενισχύουν, επιβεβαιώνουν και σας “κάνω πιο λιανά” επεξηγώ τη λέξη “σκορβούτο”, που είχατε απορία ως προς την ελληνική της προέλευση.
Παρακαλώ, κατόπιν τούτου, αν υπάρχουν αναγνώστες που με διαβάζουν και θέλουν να συνεχίσω το“θεάρεστον έργον” μου να στείλουν μηνύματα στην εφημερίδα με τις απόψεις τους, τις οποίες ευχαρίστως δημοσιεύουμε.
Περί …σκορβούτου
Στο φύλλο της 17/10/15 είχαμε γράψει πως ο μέγας και αναγνωρισμένος γλωσσοκτόνος παρήγαγε τη λέξη “σκορβούτο” από τα νορβηγικά. Εδώ ταιριάζει απόλυτα το λεκτικό σχήμα “πρωθύστερο” γιατί
α) Αγνοεί ότι μέχρι τον 5ο αι. μ.Χ. υπήρχε τείχος από τον Ατλαντικό μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, που πήγαινε πλάι στα ποτάμια Ρήνο και Δούναβη. Και ακόμα πάνω στις Άλπεις που έτεμνε την Ευρώπη στα δύο· τηΒόρεια των μη πολιτισμένων και τη Νότια των Ρωμαίων. Για ποια επικοινωνία γλωσσών μιλάει λοιπόν, όταν αυτοί οι λαοί ήταν αποκλεισμένοι της εισόδου ως “πλιατσικολόγοι”.
β) Δεν γνωρίζει ότι όλοι οι βόρειοι λαοί Γότθοι – Βησιγότθοι, Οστρογότθοι, Βάνδαλοι και Ούννοι είχαν πολλές διαλέκτους που τον 15ο προς 16ο αιώνα τις ένωσε όλες ο “Άγιος” Έρασμος σε μια γλώσσα τη Γερμανική, ακολουθώντας πιστά το συντακτικό και τη γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής; Πάντες οι λοιποί διαμόρφωσαν γλώσσες διαφορετικές και μάλιστα τον …19ο αιώνα οι Δανοί που αποσχίστηκαν από τα γερμανικά φύλα και δημιούργησαν δική τους γλώσσα, διαφορετική της Γερμανικής. Για ποια Νορβηγική γλώσσα λοιπόν μιλάει ο κύριος καθηγητής, όταν αυτή διαμορφώθηκε μεταγενέστερα της λέξης σκορβούτο;
Οι ετυμολογίες αυτές από τις βόρειες χώρες π.χ. (Νορβηγία) είναι μετέωρες. Ετυμολογίες αυτού του τύπουΔΕΝ μπορούν να έχουν ρίζα μεσαιωνική, αφού προϋποθέτουν μια Ευρώπη των σημερινών συνθηκών με μέσα εύκολης επικοινωνίας. Όταν μέχρι τον 5ο μ.Χ. αι. χωριζόταν η Ευρώπη στα δύο για ποια επικοινωνία ατόμων και ιδεών μιλάμε; Το τείχος σε μέτωπο προσβολής είναι ισότιμο με το Σινικό Τείχος.
Ο κύριος καθηγητής μιλάει στον “κόσμο του” που είναι διαφορετικός από την πραγματικότητα τουΤΕΙΧΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ που τη χώριζε στα δύο.
Εμείς είχαμε ετυμολογήσει τη λέξη από την αρχαία σκωρ (γενική του σκατός), (= περίττωμα) από την οποία παράγεται η σκωρία = σκουριά και το βούτυρο που στα ιταλικά είναι buttiro. Δεν φανταζόμουν ότι το buttiro θέλει μετάφραση· ότι είναι βούτυρο. Σκορβούτο δηλαδή σημαίνει αλλοιωμένο βούτυρο.
Οι Ιταλοί μέχρι και την ευλογιά εφαντάζοντο ότι την παράγει το βούτυρο γι’ αυτό και το στίγμα της ευλογιάς το ονομάζουν buttero (αλλαγή μόνο ενός γράμματος στη λέξη).
Κατόπιν τούτου αντιλαμβάνεσθε το πόσο δύσκολη είναι η δουλειά του ετυμολόγου, που πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του όλες τις παραμέτρους των ιστορικών στοιχείων και όχι να ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ γλώσσεςνορβηγικές κ.λπ., που ήταν ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ την εποχή που συντέθηκε η λέξη σκορβούτο από δύο καθ’ όλα γνήσιες ελληνικές λέξεις.
Πέτρος Ιωαννίδης καθηγητής φιλόλογος
2ου ΓΕΛ Βούλας
Πηγή:www.ebdomi.com
