«Εφηύραμε ένα βουνό περιττών αναγκών. Είμαστε υποχρεωμένοι, να αγοράζουμε συνεχώς και να πετάμε πράγματα. Τις ζωές μας σπαταλάμε. Όταν εγώ ή εσείς αγοράζουμε κάτι, δεν πληρώνουμε με χρήματα. Πληρώνουμε με το χρόνο, που ξοδέψαμε από τη ζωή μας, για να βγάλουμε αυτά τα χρήματα. Η διαφορά είναι, ότι δεν μπορείς να αγοράσεις τη ζωή. Η ζωή απλά περνάει και φεύγει. Είναι τρομερό να ξοδεύεις τη ζωή σου λοιπόν, χάνοντας την ελευθερία σου». Τάδε έφη ο πρώην Πρόεδρος της Ουρουγουάης, Χοσέ Μουχίκα, γνωστός ως «ο πιο φτωχός Πρόεδρος του πλανήτη», καθώς δώριζε 8.700 ευρώ μηνιαίως, από τον προεδρικό του μισθό, ύψους 9.700 ευρώ, σε φιλανθρωπίες. Μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο ένας σκαραβαίος 25ετίας, αξίας 1.400 ευρώ.
Η θεωρία από την πράξη απέχει χιλιόμετρα τελικά, μόνο για τους φτωχούς ψυχή τε και πνεύματι. Η μόνη μορφή φτώχειας εξάλλου, που παραμένει διαχρονικά άλυτο πρόβλημα, είναι η φτώχεια του μυαλού και κυρίως της ψυχής. Τρανή απόδειξη των προηγουμένων, ο εκάστοτε Άνθρωπος, όπως ο πρωταγωνιστής του σημερινού μου άρθρου, που δεν υποδεικνύει ούτε την καρμιριά, αλλά ούτε και τις φανφάρες, ως δρόμο προς την ευτυχία. Έχοντας ζήσει 80 χρόνια αληθινά γεμάτης και πλούσιας ζωής, ευεργετικό για άπαντες είναι, να παραδειγματιστούμε από τέτοια πρότυπα υγιούς ύπαρξης και δράσης. Πρότυπα, που δεν χαρακτηρίζονται από το μοντέλο του κινητού τηλεφώνου, που κάθε πάμφτωχος στην ψυχή χρησιμοποιεί, με μόνο στόχο να αποθανατίζει την εικονική ψεύτικη πραγματικότητα, στην οποία φαντάζεται ότι ζει, αλλά μέσω της οποίας, απλά υποδύεται ότι ζει(;) και υπάρχει(;).
Απαρνούμενος κάθε πολυτέλεια του Προεδρικού Μεγάρου, δεν εγκατέλειψε ούτε για μία ημέρα την αγαπημένη του στέγη, σε ένα αγρόκτημα στο Μοντεβιδέο. Για τον αγαπημένο Πρόεδρο της Ουρουγουάης εξάλλου, η συντροφιά της γυναίκας του και του σκύλου του, δεν αγοράζεται με χρήματα. Είχε και έχει όσα χρειάζεται συνειδητά… κι όχι από ανάγκη, ούτε από απελπισία. Κατά την περίοδο της δικτατορίας στην Ουρουγουάη, πέρασε 14 χρόνια στη φυλακή, ενώ συνολικά τον έχουν πυροβολήσει 6 φορές. Προφανώς γι’ αυτό, φρόντισε να κυκλοφορεί ελεύθερος ως Πρόεδρος, με τον αγαπημένο του σκαραβαίο και χωρίς προσωπική φρουρά, καθώς η αληθινή ανθρώπινη αξία, αργά ή γρήγορα, ανταμείβεται και δεν έχει να φοβηθεί το παραμικρό.
Σε όσους τον χαρακτηρίζουν ως «τον πιο φτωχό» διεθνώς, εκείνος απαντά με σοφία, άξια να παραδειγματίσει άπαντες: «Με αποκαλούν φτωχό, αλλά εγώ δε νιώθω έτσι. Φτωχός είναι όποιος αγωνίζεται να διατηρήσει ένα πολυτελές επίπεδο ζωής, επιθυμώντας διαρκώς ολοένα και περισσότερα υλικά αγαθά. Η ζωή μου είναι το αποτέλεσμα των τραυμάτων μου. Υπήρχαν εποχές, που για να είμαι χαρούμενος, δεν χρειαζόμουν τίποτα παραπάνω από ένα στρώμα, για να κοιμηθώ. Έχω έναν τρόπο ζωής, που δεν πρόκειται να τον αλλάξω. Κερδίζω περισσότερα απ’ όσα χρειάζομαι».
Κλείνοντας με το μυστικό της πολυπόθητης ευτυχίας, που όλοι κυνηγούν και λίγοι ανακαλύπτουν, παραθέτω αυτούσια τη μεταφρασμένη δήλωση του Χοσέ Μουχίκα, περί του εν λόγω θέματος, με την ευχή να βρει φανατικούς οπαδούς και στη δική μας χώρα. «Να ζεις, σύμφωνα με τα πιστεύω σου. Να είσαι ο εαυτός σου και να μην προσπαθείς να επιβάλεις τις απόψεις σου στους υπόλοιπους. Δεν περιμένω από τους άλλους να ζουν, όπως εγώ. Θέλω να σέβομαι την ελευθερία τους, αλλά προασπίζομαι και τη δική μου, επίσης. Αυτό έρχεται με το να έχεις το θάρρος, να λες αυτό που πιστεύεις, ακόμα κι όταν δεν μοιράζονται οι άλλοι, την ίδια φιλοσοφία με εσένα». ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, ΣΕΒΑΣΜΟ και ΕΜΠΡΑΚΤΗ εφαρμογή των λεγομένων μας συνιστά, με λίγα λόγια, ο πιο πλούσιος τελικά Πρόεδρος του πλανήτη και δεν έχουμε, παρά να διδαχθούμε από το μεγαλείο του… για μια αληθινά ευτυχισμένη ζωή!
