Αν και οι Φοίνισσες ήταν ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα και πολυσχολιασμένα έργα του Ευριπίδη στην αρχαιότητα και το Βυζάντιο (ανήκαν στη λεγόμενη Βυζαντινή Τριάδα μαζί με την Εκάβη και τον Ορέστηκαι έχουν ένα από τα πλουσιότερα corpus σωζόμενων αρχαίων Σχολίων), δεν είχαν την ίδια τύχη τη σύγχρονη εποχή.
Για πολλά χρόνια οι φιλόλογοι υιοθετούσαν λίγο-πολύ την κρίση του αρχαίου Σχολιαστή ότι το έργο είναι γεμάτο εντυπωσιακά επεισόδια και λαμπρά σκηνικά ευρήματα, είναι όμως παράλληλα και παραπληρωματικόν, δηλαδή παραφουσκωμένο και χωρίς ενότητα και συνοχή.
Περισσότερα στη σελίδα antonispetrides.wordpress.com
