ye1960_05_ph010_scΠριν προχωρήσετε στο πιο κάτω κείμενο, διαβάστε:


Σημαντική προπαιδεία παρέχουν ακόμη:


Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ ΣΤΙΣ ΦΟΙΝΙΣΣΕΣ

Στο αρχαίο ελληνικό θέατρο, στην τραγωδία όσο και στην κωμωδία, ο καθορισμός της ταυτότητας του χορού αποτελεί ελεύθερη δημιουργική παρέμβαση του ποιητή. Η στροφή προς τη μία ή την άλλη επιλογή καθορίζει όχι μόνο τον ρόλο του χορού στο έργο, αλλά εν πολλοίς και ολόκληρο τον χαρακτήρα του δράματος.

Ο Αισχύλος επέλεξε να συγκροτήσει χορό από Θηβαίες γυναίκες. Σκοπός του ήταν να δημιουργήσει ένα αντίβαρο για τον Ετεοκλή όχι μόνο με έμφυλους όρους αλλά και με αναφορές στις γυναίκες ως το «αγνό χώμα» από το οποίο θα ξεφυτρώσει η νέα γενιά των Θηβαίων, απαλλαγμένη από το μίασμα των Λαβδακιδών. Στα δικά του θηβαϊκά έργα (Αντιγόνη, Οιδίπους Τύραννος), ο Σοφοκλής χρησιμοποιεί χορό από Θηβαίους πολίτες (δηλαδή ενηλίκους άρρενες).

Περισσότερα στη σελίδα antonispetrides.wordpress.com

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.