2002_08_001_01Ο πιο κάτω πίνακας συνοψίζει τις μυθολογικές και δραματουργικές καινοτομίες του Ευριπίδη στις Φοίνισσες (διδάσκονται ανάμεσα στο 411 και το 407 π.Χ., με πιθανότερο το 409) σε σχέση με την προγενέστερη παράδοση, κυρίως τους Επτά επί Θήβας του Αισχύλου και τα δύο έργα του Σοφοκλή που σχετίζονται με τον Οιδίποδα.

Η πιο κάτω κωδικοποίηση οφείλεται αρκετά στο βιβλίο της Θάλειας Παπαδοπούλου, Euripides: Phoenician Women, Duckworth Companions to Greek and Roman Tragedy, London: Duckworth 2008, σσ. 27-48.

Ολόκληρο το άρθρο στη σελίδα antonispetrides.wordpress.com

Προηγούμενο άρθροΤο «Παιδαγωγικό μου πιστεύω» / Πολιτικό μέρος
Επόμενο άρθροΗ Ιστορία στην κόψη του λόγου
Ο Αντώνης Κ. Πετρίδης (γεν. 1975) είναι αριστούχος απόφοιτος κλασικής φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Cambridge (Trinity College). Υπηρετεί ως Επίκουρος Καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πρόγραμμα “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα κινούνται κυρίως γύρω από το αρχαίο ελληνικό θέατρο και την ελληνιστική λογοτεχνία. Από το 2009 ανήκει στην ομάδα που συνέγραψε και εποπτεύει την εφαρμογή του Νέου Αναλυτικού Προγράμματος για τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών στη Μέση Εκπαίδευση. Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας έχει αναλάβει την πτυχή της Αρχαίας Γραμματείας από Μετάφραση στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.