Το σύγχρονο σχολείο οφείλει να προωθεί την ενεργητική μάθηση. Πρέπει δηλαδή ο μαθητής να πάψει να αποτελεί παθητικό δέκτη, αλλά μέσω της χρήσης θετικών ενισχύσεων να μάθει να οικοδομεί τη γνώση βασισμένος στις αρχές της ενεργητικής μάθησης. Αποτελεί δηλαδή πρόκληση για το σύγχρονο σχολείο η δημιουργία ενδιαφερόντων περιβαλλόντων μάθησης, όπου οι μαθητές θα ενθαρρύνονται να συμμετέχουν με πρακτικές δραστηριότητες, πειράματα, εργασίες, εκπαιδευτικές επισκέψεις και άλλες συνεργατικές δράσεις.
Ο σχεδιασμός της διδασκαλίας κρίνεται αναγκαίος όσο έμπειρος και αν είναι ένας εκπαιδευτικός με σκοπό να κατορθώσει να δώσει στο μέγιστο βαθμό τα μορφωτικά αγαθά του περιεχομένου της μάθησης. Ο κάθε εκπαιδευτικός πριν την είσοδό του στη σχολική τάξη πρέπει να έχει σχεδιάσει το μάθημά του με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι προσιτός στους μαθητές όλων των επιπέδων. Αναγκαία είναι να ακολουθείται το αναλυτικό πρόγραμμα και η δομή της ύλης του εκάστοτε μαθήματος.
Ο εκπαιδευτικός όμως κατά το σχεδιασμό της διδασκαλίας οφείλει να εμπλουτίσει το μάθημά του για να γίνει πιο προσιτό στους μαθητές και να συμβάλλει στην καλλιέργεια του ψυχικού και πνευματικού τους κόσμου. Μετά την επιλογή του γνωστικού περιεχομένου της διδασκαλίας είναι αναγκαίος ο προσδιορισμός και η συγκεκριμενοποίηση των διδακτικών θεμάτων ( syllabus ), καθώς και ο καθορισμός των διδακτικών ωρών. Επομένως, βασικός σκοπός της διδασκαλίας είναι ο εκπαιδευτικός να ακολουθήσει διδακτικές πρακτικές που « να έχουν νόημα » για τους μαθητές, να τηρείται η αρχή της οικονομίας του χρόνου, να έχουν δομή και ειρμό και να προσανατολίζουν το μαθητή σε βιωματικές δραστηριότητες.
Θεματικοί άξονες του σεμιναρίου
Στο σεμινάριο εξετάζονται σύγχρονες διδακτικές μέθοδοι προσέγγισης των θεωρητικών μαθημάτων. Παρουσιάζεται η χρήση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία των θεωρητικών μαθημάτων. Αναλύονται διαδραστικές μέθοδοι διδασκαλίας, όπου εκπαιδευτικοί και μαθητές αλληλεπιδρούν σε μια προσπάθεια η γνώση να γίνει επιθυμητή και από τους δυο συντελεστές της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αξιοποιείται η διαθεματικότητα και η διεπιστημονικότητα με παράθεση υποδειγματικών διαδικασιών. Γίνεται διαφοροποίηση του μοντέλου Διδακτικής στις διαφορετικές βαθμίδες, προκειμένου οι εκπαιδευτές να έχουν μια πλήρη γνώση των αναγκών των μαθητών αλλά και των δυνατοτήτων τους, ώστε να προχωρούν στην γνώση δομώντας τη σκέψη τους σε πεδία ύλης και περιεχομένου, που είναι κατάλληλα για αυτούς. Σε μια περίοδο που τα ζητήματα της επικοινωνίας είναι κυρίαρχος λόγος σε όλους τους επαγγελματικούς τομείς εκτιμάται ότι και η εκπαίδευση, δια μέσου της Διδακτικής, θα πρέπει να βελτιώσει την εργαλειακή προσέγγιση των μαθητών με τη γνώση, αλλάζοντας τον τρόπο εκπαίδευσης, δημιουργώντας θετικότερες στάσεις των μαθητών απέναντι στην εκπαίδευση.
Περιεχόμενα
- Αναλυτικά προγράμματα για τη διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων
- Λογισμικά και εφαρμογή τους στη σχολική τάξη
- Τεχνικές επικοινωνιακού λόγου
- Εφαρμογή διδακτικής μεθοδολογίας
- Ομαδοσυνεργατική διδασκαλία
- Διαθεματικότητα- διεπιστημονικότητα και μέθοδος project
- Χωροχρονική σύνδεση των διδακτικών ενοτήτων του αναλυτικού προγράμματος
- Ουμανιστικές αρχές και φιλολογικά μαθήματα
Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα www.aie.gr
