Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Η κατάθεση αυτής, ακόμα μεγαλύτερο. Μεγαλεία – χτίζονται και γκρεμίζονται – απ’ την ανυπέρβλητη δύναμή της. Άνθρωποι – γεννιούνται και πεθαίνουν – απ’ το δικό της απόθεμα. Εκατομμύρια ψυχές υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, όμως κάθε μία είναι τόσο ξεχωριστή, όσο και η έκφρασή της. Πλέον, είναι δύσκολοι οι καιροί για τους… πρίγκιπες. Άλλες ψυχές αγωνίζονται να παραμείνουν ατόφιες κι άλλες παραδίνονται άνευ όρων στο καλοστημένο οικονομικό παιχνίδι, που ονομάζουμε: ΠΤΩΧΕΥΣΗ. Βέβαια, κατά πόσο φυσιολογικό είναι να αγωνιούν για την πτώχευση της τσέπης τους, εκείνοι οι «λίγοι» ποιοτικά και αριθμητικά, που έχουν πτωχεύσει πρωτίστως ως άνθρωποι, είναι άλλο θέμα, που χρήζει ψυχιατρικής κι όχι φιλολογικής μελέτης.

            Πόσο συχνά είναι πλέον, τα παραδείγματα ανθρώπων, που επιθυμούν το κακό των άλλων; Πόσο μικρός ο αριθμός εκείνων, που αληθινά μοιράζονται τη χαρά των διπλανών τους; Πόσο φτωχή κατάντησε η έκφραση, μπροστά στη ζήλεια, την καχυποψία και την κακή προαίρεση; Ποσό μικρόψυχοι γίναμε τελικά ΕΜΕΙΣ, που διαχρονικά ξεχωρίσαμε – ως έθνος – με τη γενναιότητα και τον ηρωισμό μας; Καμία κρίση και καμία έλλειψη ρευστού δεν ευθύνεται για την κατάντια των ψυχών μας. Η ιστορία των Ελλήνων αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη. Το έθνος μας – σε εποχές χειρότερες απ’ αυτές που ζούμε σήμερα – διέπρεψε για το μεγαλείο της ψυχής του.

            Όσο καλή αθλήτρια κι αν ήταν η Βούλα Πατουλίδου, αν η ψυχή της ήταν άδεια, δε θα ανέβαινε στο υψηλότερο βάθρο… βροντοφωνάζοντας την περήφανη φράση: «Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!». Όσο σκληραγωγημένες κι αν ήταν οι Σπαρτιάτισσες, δε θα κατάφερναν να μεγαλώσουν ανδρειωμένα παιδιά, αν δεν εκδήλωναν τη μητρική τους αγάπη με παλικαρίσια λόγια, όπως: «Ή ταν ή επί τας!». Όσο φιλόπατρις κι αν ήταν ο Σολωμός Σολωμού, δε θα θυσίαζε τη ζωή του, ούτε θα βύθιζε την οικογένειά του στο πένθος, για ένα καπρίτσιο. Ήταν θέμα τιμής για τον ανδρισμό του, η υποστολή της τουρκικής σημαίας, επί ελληνικού εδάφους. Δεν αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση η αυτοθυσία μέχρι θανάτου, αποτελεί όμως υπόδειγμα ύψιστης αυταπάρνησης για το κοινό – κι όχι το ατομικό – συμφέρον.

            Και πάμε τώρα στο «ΕΓΩ» κι «ΕΣΥ»… που κάνει το «ΕΜΕΙΣ». Μακάρι να διαψευστώ, όμως οι τακτικές τύπου: «Πατώ επί πτωμάτων…» και «Με νοιάζει μόνο Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ…», μόνο στην αποτυχία και τη δυστυχία οδηγούν. Για «παρταλίστικες» στρατηγικές και για ισοπέδωση κάθε ανθρώπινης αξίας, υπάρχουν κι άλλοι πλανήτες… πιο μοναχικοί. Στον πλανήτη Γη, είμαστε πολλοί άνθρωποι, για να συμπορευόμαστε με ανθρώπους και για να γεννάμε την εξέλιξη σε όλους τους τομείς. Όποιος επιθυμεί το κακό των άλλων, ή έστω χαίρεται με αυτό… τότε χρήζει άμεσης ψυχιατρικής στήριξης. Στόχος όλων είναι η ευτυχία. Ευτυχία – χωρίς χαρά… δεν έρχεται! Γι’ αυτό, όσο περνάει απ’ το χέρι μας, ας τη χαρίζουμε, καθώς είναι δωρεάν κι αφορολόγητη. Μία λέξη και μία πράξη, μπορούν να αλλάξουν, έστω και στιγμιαία την κακή διάθεση κάποιου. Ας μην τσιγκουνευόμαστε και τα αυτονόητα λοιπόν… και κυρίως μην αμαυρώνουμε τη φήμη μας ως λαός, στο όνομα ενός κάλπικου εγωισμού, που ανώριμα πρωτοστατεί στις ζωές κάποιων.

           Όσο κι αν μας αδειάζουν καθημερινά την τσέπη, το άδειασμα της ψυχής και του μυαλού είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη. Τα μεγαλύτερα έργα γεννήθηκαν σε δυσχερείς περιόδους. Οι μεγαλύτερες αξίες αναδείχθηκαν, εκεί που το promotion δεν είχε καμία συμβολή. Οι μεγαλύτεροι άνθρωποι έδρασαν και αντέδρασαν, σε εποχές που μόνο οι ανθρώπινες αξίες παρέμεναν αλώβητες. Ωραίες οι φιλοσοφίες κι ακόμα ωραιότερες οι υποσχέσεις. Όταν δεν υπάρχει όμως, ταύτιση λόγων και έργων, τότε οι άνθρωποι γελοιοποιούνται και απλά υποκρίνονται.

            Προσδοκώ έναν καλύτερο κόσμο και αγωνίζομαι καθημερινά με την ψυχή μου, για να αποτελέσω μέλος αυτού. Σήμερα λοιπόν, σας επισημαίνω την αναγκαιότητα να αλλάξουμε, έστω κι αν βουλιάξουμε. Τα κακέκτυπα ανθρώπων που καταφέρνουν με βούρκο στην ψυχή τους, έστω και να επιβιώνουν, αποτελούν παραδείγματα προς αποφυγή κι όχι προς μίμηση. Η ημερομηνία λήξης τους, θα ξεσκεπάσει την πτώχευση της ψυχής τους, αργά ή γρήγορα. Η ευτυχία είναι στιγμές, που κάθε πλούσια ψυχή προσφέρει απλόχερα στο «ΕΜΕΙΣ» κι όχι στο «ΕΓΩ».

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.