nai/oxiΝΑΙ ή ΟΧΙ, η ορθότητα της επιλογής θα φανεί κατόπιν εορτής, αν τελικά μας παραχωρήσουν το ακριβό δικαίωμα να εκφράζουμε την άποψή μας επί του πρακτέου και όχι στον ανώδυνο κυβερνοχώρο. Η τρομακτική όψη της πραγματικότητας, ωστόσο, γιγαντώνεται είτε γίνει τελικά το δημοψήφισμα είτε όχι. Πολλά αυτά που με ανησυχούν. Πρώτο και κύριο, που πιστεύουμε την εκδοχή των δελτίων ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών ως αδιαμφισβήτητη αλήθεια – ενώ εκφράζουν μια άποψη κινούμενη από πλήθος κινήτρων. Μετά με κάνει να νιώθω άβολα η ρητορική του ρατσισμού που προβάλλεται αντί για επιχείρημα: οι γέροι δεν πρέπει να ψηφίσουν, ο Τσίπρας κατηγορείται γιατί είναι νέος, γιατί αρέσει στα κοριτσάκια, γιατί πέρασε από τα αμφιθέατρα, ο Βαρουφάκης γιατί είναι απών (ναι, το άκουσα κι αυτό), η Κωνσταντοπούλου γιατί είναι ανοργασμική και έχει αρχίδια. Και πάνω απ’όλα υπερίπταται το καλό του έθνους και της πατρίδας, λες και το έθνος και η πατρίδα είναι μεταφυσικές έννοιες και όχι ο άνθρωπος που σκουντάς για να του πάρεις τη σειρά στην ουρά του ΑΤΜ, ο άνθρωπος που ήταν φίλος σου και έχει διαφορετική άποψη από την αποψάρα σου και μπαίνει εμπόδιο να χτίσεις τη ζωάρα σου, γιατί τυχαίνει να υποστηρίζει το αντίθετο από σένα. Αλλά, βέβαια, η κρυφή αλήθεια σου είναι ότι το έθνος και η πατρίδα είσαι εσύ, άντε και η οικογένειά σου. Και δε σε νοιάζουν οι διαφορετικές απόψεις, ότι οι άνθρωποι κινούνται, όπως κι εσύ, με φόβο που μετασχηματίζεται ώρα με την ώρα σε πανικό, δε σε νοιάζει που η ορθότητα των ιστορικών αποφάσεων φαίνεται κατόπιν εορτής, άσε που δεν θα μάθεις ποτέ τι θα γινόταν αν επικρατούσε η αντίθετη άποψη. Γεμίσαμε φανατικούς ειδήμονες οικονομολόγους που τα ξέρουν καλύτερα από τον πρωθυπουργό και τις επιτροπές, όπως τα ήξεραν και για τους σεισμούς, και για το bullying, και για την παιδεία, και για πάσα νόσο και μαλακία. Και πρέπει να επιβάλλουν την αποψάρα τους τη σωστή και τεκμηριωμένη, την αδιαμφισβήτητη αφού εκπορευόμενη από το μπλογκ του κάθε πικραμένου, σαν και μένα ένα πράγμα, σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκφέρει αντίθετη άποψη. Ας μαζευτούμε λίγο, μόνη ελπίδα είναι να μας έχουν μείνει τα μάτια στη θέση τους για να μπορούμε να κοιτιόμαστε και τη Δευτέρα.

Πηγή:tho1doris.blogspot.gr

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.