kiki-dimoulaΘανάσης Μαρκόπουλος: Κική Δημουλά Η έγερση των καθημερινών πραγμάτων

«Μια φωνή πολύ διαφορετική και μάλλον αποξενωμένη από το κυρίαρχο κλίμα είναι η Κική  Δημουλά. Η αποξένωση αυτή οφείλεται στο είδος της ποίησης που διακονεί η ποιήτρια, θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε ‘‘ποίηση της σκέψης’’. Στην ποίηση αυτή οι επιτυχίες είναι μεγάλες, όταν η σκέψη έπεται του λυρισμού. Η Κική Λημουλά διαθέτει αυτήν ακριβώς την ικανότητα, να αφήνει δηλαδή το λυρισμό της να επιπολάζει». Η εκτίμηση αυτή της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού Νέες Τομές [1 (93) (Άνοιξη 1985) 5], η οποία αποτελούνταν από τους Δημήτρη Γιακουμάκη, Βαγγέλη Κάσσο, Ηλία Κεφάλα και Βαγγέλη Χατζηβασιλείου κι έκανε πρώτη τη χαρτογράφηση και την ανθολόγηση της δεύτερης μεταπολεμικής ποιητικής γενιάς, είναι ιδιαίτερα εύστοχη μέσα στην επιγραμματικότητά της. Πράγματι η Κική Δημουλά (Αθήνα 1931) είναι μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της γενιάς της τόσο για την ιδιοτυπία των εκφραστικών της μέσων όσο και της θεματολογίας της.

Ολόκληρο το άρθρο εδώ

 

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.