Νέα χρονιά, νέα όνειρα, νέοι στόχοι, νέες επιθυμίες και νέες ελπίδες. Μακάρι, η νέα αυτή χρονιά, να μην επαναφέρει… αλλά να εκμηδενίσει τα δυσάρεστα του παρελθόντος, να μην πάρει… αλλά να σταθεροποιήσει τα καλά του παρόντος και να γεμίσει με αισιοδοξία και χαρά τον ορίζοντα του μέλλοντος για όλους. Αν η δύναμη της ψυχής χτίζει όντως μεγαλεία, εύχομαι οι δικές μου ευχές από ψυχής, να χτίσουν τα μεγαλεία, που επιθυμεί κάθε άνθρωπος στη ζωή του, τη νέα αυτή χρονιά. Μιλώντας όμως για μεγαλεία, φαντάζομαι πως κάθε ένας από εσάς που διαβάζετε τώρα αυτές τις γραμμές, δε σκέφτεται κάτι άλλο πρωτίστως, από το υπέρτατο αγαθό όλων, όπως είναι η ΥΓΕΙΑ.
Πολλά είδαμε κι ακούσαμε, τις ημέρες των Χριστουγέννων που πέρασαν και είχαν ως πυρήνα τον τομέα της Υγείας. Όπως σε κάθε τι στη ζωή, έτσι και στα μέσα επιβολής, πειθούς και συμπεριφοράς, υπάρχει ένας τρόπος έκφρασης και κυρίως ένας τρόπος δράσης. Από αυτήν εδώ τη στήλη, έχουμε εντοπίσει, κατά το παρελθόν, την πηγή των περισσότερων αρνητικών στην καθημερινότητά μας και δεν είναι άλλη… από την ολοφάνερη έλλειψη παιδείας και αρχών κάποιων ανθρωπόμορφων όντων. Προέκταση αυτής η επιθετική άμυνα και όλες οι γελοίες στρατηγικές, που χρησιμοποιούν ως ασπίδα οι αναξιοπρεπείς, που δεν έχουν να παρουσιάσουν έργα προς απόδειξη… αυτού που θέλουν να πείθουν ότι είναι.
Έχοντας ως αφετηρία την παραμονή των Χριστουγέννων, η σύλληψη του διοικητή του νοσοκομείου Παίδων Αγλαΐα Κυριακού, συκοφάντησε με τον χειρότερο τρόπο το σύστημα διοίκησης των δημόσιων νοσοκομείων, αφού οι ναοί υγείας παίδων οφείλουν να αποτελούν πρότυπα κι όχι κακέκτυπα της κοινωνίας. Σε εποχές που η ανεπάρκεια υλικών, υποδομών και προσωπικού στα νοσοκομεία καθιστούν το λειτούργημα κάποιων ευσυνείδητων γιατρών… εξαιρετικά ψυχοφθόρα κατάσταση, τέτοια συμβάντα ισοπεδώνουν και την τελευταία ελπίδα για αλλαγή όλων εκ των έσω… προς το καλύτερο. Κατά πόσο ισχύουν τελικά ή όχι, οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στον εν λόγω κύριο, μόνο η Δικαιοσύνη είναι αρμόδια να κρίνει και μακάρι να αποδειχθούν συκοφαντίες.
Λίγες ώρες μετά τη φετινή Πρωτοχρονιά, άλλη μία είδηση, έκανε κάθε υγιή πνευματικά και ψυχικά άνθρωπο, να ανατριχιάσει. Το άρθρο: «Ανθρώπων… θαύμα, Μυρτώ!», που έκανε το γύρο του διαδικτύου από αυτήν εδώ τη στήλη, γεμίζοντας χαρά κι ελπίδα άπαντες, αν το έγραφα σήμερα, συμπεριλαμβάνοντας τις παρούσες εξελίξεις, θα του έδινα τίτλο: «Ανθρώπων… αισχροκέρδεια, Μυρτώ!». Βλέπετε, «αγνοείται» μέρος του αξιόλογου ποσού, που συγκινητικά συγκεντρώθηκε σε μορφή εράνου από την ομογένεια και επειδή βρίσκεται εν εξελίξει η εν λόγω υπόθεση, θα είμαι η μόνη που δε θα προτρέξω να προβώ σε συμπεράσματα. Όπως σε κάθε τι που αφορά τη Μυρτώ όμως, έτσι και σε αυτό το συμβάν, δίνω τον ιερό λόγο της τιμής μου, πως θα το παρακολουθώ και θα καταθέσω τα μέγιστα, όταν έχω ολοκληρωμένη εικόνα, όπως κάνω από την πρώτη στιγμή που έστρεψα την προσοχή μου σε αυτό το δυνατό κορίτσι.
Τελευταίο και χειρότερο, άφησα το χαράτσι εισόδου στα δημόσια νοσοκομεία, ύψους 25 ευρώ και τις αντιδράσεις που προκάλεσε η επιβολή αυτού, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν «τρίχες» από τον αρμόδιο Υπουργό. Στην υποτιθέμενη «Δημόσια Δωρεάν Υγεία», που πληρώνουμε άπαντες σε μορφή ενσήμων, μέσω της εργασίας μας, έστω και το 1 ευρώ για την εκτέλεση της κάθε ιατρικής συνταγής στα φαρμακεία, είναι επιβαρυντικό και παράλογο ζητούμενο. Ζώντας όμως στην Ελλάδα της κρίσης, που αναγεννιέται από τις στάχτες της, αν ο εκάστοτε Υπουργός Υγείας, αντί να υποτιμά την αξία του εν λόγω ποσού, το δικαιολογούσε με ρεαλιστικές αποδείξεις της επιθυμητής αναμενόμενης ανάπτυξης, τότε ουδεμία αντίδραση θα προκαλούσε. Εύχομαι τα εισοδηματικά κριτήρια, που θα παρέχουν δωρεάν είσοδο στους «μη έχοντες», να διασφαλίσουν την απαραίτητη γαλήνη ψυχής, σε όσους υποφέρουν. Εύχομαι γενικότερα, η ΥΓΕΙΑ, ως υπέρτατο αγαθό της ζωής μας… να μην εξευτελιστεί και υποτιμηθεί ξανά…. από οποιονδήποτε και για οποιονδήποτε λόγο!
