Κάθε χρόνο… τέτοιες μέρες παρακολουθούμε στη χώρα μας, ένα έργο με εμπορικό σενάριο, εμετική πλοκή και ανάξιους πρωταγωνιστές. Κακοί ντύνονται καλοί, αναφωνώντας «κρίμα» για κάθε συνάνθρωπο, που ασθενεί και δυστυχεί. Τα ψυχικά «δίνουν» και «παίρνουν» για προσωπικό γούρι στη νέα χρονιά που έρχεται, από όντα ανίκανα, να ανταποκριθούν στα στοιχειώδη αγαθά του ανθρώπινου «πάρε – δώσε», όλη την υπόλοιπη χρονιά. Τι κι αν η περίοδος ανθρωπιάς, διαρκεί φαινομενικά όλη τη χρονιά για τους περισσότερους, η αξιοπρέπεια, το ήθος και το επίπεδο του καθενός, αποδεικνύεται από τις πράξεις του και μόνο. Όσα λόγια κι αν ντύνουν το «φαίνεσθαι» που θέλει να προβάλει έκαστος, η αξία ή η ευτέλεια των έργων μας στη ζωή του καθενός, είναι αυτή που ξεγυμνώνει και την παραμικρή πτυχή του αληθινού μας «είναι».
Έχοντας ως δεδομένο πλέον, ότι η ζωή κάνει κύκλους και αργά ή γρήγορα, όσα στέλνεις – επιστρέφουν σε σένα, οι έχοντες πνεύμα χριστουγεννιάτικο όλη τη χρονιά, είναι και οι νικητές κάθε χρονιάς. Όσα εμπόδια και δυσκολίες κι αν εμφανίζονται στο δρόμο μας, όσος πόνος ψυχής κι αν κυριεύει άδικα κάποιους αληθινούς και τίμιους, η αποζημίωση στο ταμείο άνωθεν, τιμωρεί και επιβραβεύει σε απόλυτο βαθμό το αληθινό μας «είναι» και κυρίως το πλούσιο ή ευτελές μας «δούναι» προς οποιονδήποτε, κάθε στιγμή. Η γνωστή λαϊκή ρήση: «Καλό αν κάνεις ή κακό, θα’ ρθει να σε γυρέψει», θα πρέπει να προβληματίζει καθημερινά τους ανθρώπους του «φαίνεσθαι», κι ακόμα περισσότερο εκείνους τους ευεργετηθέντες, που επέστρεψαν αχαριστία στο πλούσιο «λαβείν» από πλούσιους ψυχή τε και πνεύματι.
Για την ανάξια μερίδα ανθρώπων, που επιδιώκουν με διπλωματία και διπροσωπία, να έχουν καλές σχέσεις με όλους, ακόμα και με αυτούς, που κακολογούν εν αγνοία τους, η μιζέρια της ψυχής και της ζωής τους, είναι και θα είναι η μόνιμη συνοδός τους. Όσα κι αν προσπαθεί να παρουσιάσει έκαστος, έχοντας επιθετική άμυνα για ασπίδα, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα του ψυχικού του περιεχομένου, οι εμπειρίες και τα κεκτημένα της ζωής του, αποδεικνύουν τα άπαντα. Βολικό μεν να ευθύνονται πάντα οι άλλοι, περίεργο δε να επαναλαμβάνονται οι ίδιες ιστορίες με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Ουδείς αλάνθαστος εξάλλου και ουδείς τέλειος, οπότε όποιος χρησιμοποιεί τέτοιους προσδιορισμούς για τον εαυτό του, τότε να χαίρεται και να επιβιώνει με την ευτέλεια της κάλπικης έπαρσής του.
Η ζωή είναι πολύ μικρή και απλή… για να καταντά αιώνια και σύνθετη. Έχοντας τιμιότητα στις θέσεις και τις προθέσεις μας προς κάθε άνθρωπο, κάθε στιγμή, επιτυγχάνουμε τη μέγιστη εκπλήρωση του προορισμού μας. Να ζούμε δηλαδή, για να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή, στον ύψιστο βαθμό, που της αρμόζει. Εντυπωσιακή η αγάπη, μόνο γι’ αυτούς που την αποδεικνύουν εμπράκτως. Ιερή η αγάπη, μόνο γι’ αυτούς, που δεν τη λερώνουν με ψέμα και ιδιοτέλεια. Ευεργετική η αγάπη τελικά, μόνο γι’ αυτούς που κινούνται από αυτήν σε όλους τους τομείς. Καιρός είναι λοιπόν, να διώξουμε όποιον και ό,τι λερώνει το πλούσιο «δούναι» μας και να κρατήσουμε όποιον και ό,τι το εξελίσσει. Τα λόγια και το «φαίνεσθαι» ξεβράζονται στις πράξεις και το «είναι», οπότε με υπομονή και επιμονή, να αναμένουν άπαντες την επιστροφή των πράξεών τους. Χριστουγεννιάτικο πνεύμα για όλους, όλη τη χρονιά, για μια ζωή που αξίζει κάθε της στιγμή.
