Κριτική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια «Διαβάστε την αποχαιρετιστήρια επιστολή του Μάρκες και να θυμάστε ότι σας το είπα εγώ». Της απάντησε ότι δεν την ήξερε και ότι θα τη διάβαζε, αλλά η απορία του έμεινε – χωρίς να ζητήσει κάποια εξήγηση.

ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΑΝΤΙΟ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ Ένα πεζοποίημα του «Γκάμπο» όπως φώναζαν τον διάσημο συγγραφέα, θεωρείται το στερνό του αντίο προς φίλους και αγαπημένους αφού το έγραψε όταν έμαθε ότι χρειάζεται να δώσει την έσχατη των μαχών.

Του Νίκου Τσούλια Συχνά η σχολειοποίηση των λέξεων και η εν πολλοίς έντονη βιωματική πρόσληψη των εννοιών στις μικρές ηλικίες μας δημιουργούν μια ισχυρή κρούστα προκατάληψης και δεν επιτρέπουν την ανανέωση του περιεχομένου τους. Έτσι, αν θέλουμε να προσδιορίσουμε την έννοια της λέξης «βαρβαρότητα», η σκέψη μας θα πάει σε άγριους ανθρώπους, σε έλλειμμα πολιτισμού, σε σκληρές και απάνθρωπες συμπεριφορές και πάντως θα θεωρήσουμε ότι είναι κάτι που δεν αφορά το σημερινό δυτικό πολιτισμό.

Του Νίκου Τσούλια Η στάση των γονέων και των εκπαιδευτικών απέναντι στην εφηβεία των παιδιών τους και των μαθητών / μαθητριών τους αντίστοιχα δεν μπορεί να είναι ομοιόμορφη, απλά γιατί κάθε έφηβος είναι ξεχωριστή περίπτωση και δεν επιδέχεται την αντίληψη της εφαρμογής γενικών κανόνων.

Του Νίκου Τσούλια Προφανώς μπορεί να αμφισβητηθεί το νόημα της διάζευξης του ερωτήματος, αφού το «αλλάζει» δεν είναι αντιθετικό του «παρακμάζει» αλλά επιπλέον είναι και γενικότερου περιεχομένου.

Του Νίκου Τσούλια Πού να θέσουμε ένα τέτοιο ερώτημα˙ είναι ύβρις και μόνο να το σκεφτεί κανείς. Κι όμως θα αποτολμήσω να θέσω το ερώτημα ακόμα πιο προκλητικά. Αν δεν συνέβαινε η κρίση, θα νιώθαμε και ότι πορευόμαστε καλά ως πολίτες και ως πολιτεία, ως κοινωνία και ως λαός;