Μόνιμες Στήλες

Του Νίκου Τσούλια Αλλά ας έλθουμε επ’ ολίγον στο μη «φυσικό μέρος» της ζωής μας. Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε ο θάνατος; Η ιστορία, ο πολιτισμός, η κοινωνία δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν και να εξελιχθούν αλλά αντίθετα θα στόμωναν. Γιατί, πώς θα άλλαζαν οι κοινωνικοί ρόλοι μας αλλά και οι πιο απλές προσωπικές και οικογενειακές λειτουργίες μας, αν οι γενιές δεν έρχονταν και δεν παρέρχονταν;

Του Νίκου Τσούλια Κλίνω ολοένα και περισσότερο, ευρισκόμενος σε κατάσταση προσωρινότητας, προς μια συναίνεση με το Όλον, εκεί όπου υπάρχει εντεινόμενη αλληλοδιείσδυση και σύντηξη μεταξύ ζωής και θανάτου. U. Baer, Η σοφία του Ρίλκε

Του Νίκου Τσούλια Τα τελευταία χρόνια, που διαμορφώθηκε αριστερή πλειοψηφία στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, υπάρχει ένα σοβαρό και συγκυριακά δομικό πρόβλημα, η αδυναμία λήψης αποφάσεων και η συνακόλουθη στόμωση στη δράση της ΟΛΜΕ. Το πρόβλημα έγινε οξύτερο στην περίοδο της σημερινής «αριστερής» κυβέρνησης για λόγους που θα αναλυθούν στη συνέχεια.

Του Νίκου Τσούλια Μείναμε στην οικονομία της κρίσης. Λογαριάσαμε ξανά και ξανά τις χρηματικές μας απώλειες στους μισθούς και στις συντάξεις. Βάλαμε στο μικροσκόπιο του ενδιαφέροντός μας την άμεση και έμμεση φορολογία, το ΕΚΑΣ, το ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ, τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς κατ’ επανάληψη. Διαβάζαμε και ερμηνεύαμε κάθε στιγμή τις απαιτήσεις της τρόικα, τα καινούργια δάνεια της τρόικα, τους μελλοντικούς «κόφτες» των χρημάτων.

Του Νίκου Τσούλια Αυτό είναι η νοσταλγία: να κατοικείς στο κύμα και να μην έχεις πατρίδα μες στον χρόνο.

Του Νίκου Τσούλια «Να σε ρωτήσουμε κάτι, τα εννοούσες όσα έλεγες για τη Στέλλα, ξέρεις για ποια μαθήτρια λέμε, είναι τόσο καλή στα μαθήματά σου που την εκθείαζες τόσο πολύ»; Σχεδόν ξαφνιάστηκα με την …έφοδο των τριών συναδέλφων μου ως προς την ένταση της φωνής τους, αν και προφανώς το ύφος τους ήταν απολύτως φιλικό.