Μέσα από την ευαισθησία και την γλαφυρότητα της γραφής του, ο Παναγιώτης

Τζαννετάτος συνθέτει στίχους που έχουν ως κέντρο βάρους τον άνθρωπο και τη ζωή. Αγαπά πολύ την ποίηση, ζει γι’αυτήν και με αυτήν τις περισσότερες φορές.

Η νέα του ποιητική συλλογή ”Μικροί Εσπερινοί” του Παναγιώτη Τζαννετάτο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Οδός Πανός.

Ο Παναγιώτης Τζαννετάτος γεννήθηκε το 1989 στην Κεφαλονιά.
Έχει σπουδάσει Τουριστικές Επιχειρήσεις και Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.Το Δεκέμβριο του 2011 παρουσίασε σε ιδιωτική έκδοση τα πρώτα του ποιήματα με τίτλο “ΠΟΙΗΜΑΤΑ’. Άρθρα του καθώς και ποιήματα του φιλοξενούνται σε έντυπες και ηλεκτρονικές εφημερίδες.


Μνήμη

Απόψε θυμήθηκα δυό μάτια,
δυο ουράνια παράξενα σώματα
που γέμιζαν τη νυχτα φώς,
όταν με έρωτα κοιτούσαν
βαθιά μέσα στην ψυχή•
όλα έμοιαζαν τότε
ανώφελα μικρά
και αναρωτιέμαι
ακόμα και τώρα
πώς ολόκληρος κόσμος χώρεσε
μέσα σε εκείνα τα δυό μάτια.


Τιμής ένεκεν

Όλα εκείνα
τα χρόνια που πέρασαν
άφησαν πίσω τους
τιμής ένεκεν
τη μνήμη
άφησαν πίσω τους
όλες εκείνες τις στιγμές
που θύμιζαν κάτι απο ζωή.

Τώρα μεγάλωσα πολύ
για να πω πως ξέχασα.

Τώρα μεγάλωσα πολύ
για να μετρήσω πόσα
ευάλωτα θέλω μου
εκτελέστηκαν ηρωικά
στα σκοπευτήρια του πρέπει.

Τώρα μεγάλωσα πολύ για να ζω
με τη μνήμη στο ίδιο σπίτι.


Χαρταετός

Ένα όνειρο είχα στη ζωή μου
να πετάξω ψηλά•
τόσο ψηλά
που να μη με φτάνει
της πραγματικότητας ο ορίζοντας .


Καλοκαιρινός περίπατος

Όπου υπάρχεις εσύ
εκεί αρχίζει η θάλασσα,
όπου πατάς
ανοίγει ένας δρόμος
πλατύς να βαδίσω
στα χνάρια σου
με όλο το φως του καλοκαιριού στα μάτια
και τη δροσιά του πρωινού στην όψη.

Μιλάς με το φύσημα του αέρα.
Ο ήχος μπερδεύεται
στις φιλοσοφίες των δέντρων,
ακούγεται κάτι σαν προσευχή
ανάμεσα στα κύματα,
είναι τα λόγια που έρχονται
το ένα μετά από το άλλο
σιγανά και ταπεινά
στην καυτή άμμο
να βρουν παρηγοριά.

Όπου υπάρχεις εσύ
εκεί αρχίζει η θάλασσα,
όπου υπάρχεις εσύ
γεννιέται ο κόσμος
όπου αγγίξει το βλέμμα σου
γεννιέται ο έρωτας.


Χιόνι

Τρέμει η κρύα γη.
Νεκρά στους κλώνους τα πουλιά.
Κάτω απο το χιόνι ανθίζει
ο λυγμός των λουλουδιών.
Kάτω απο τον ουρανό ακούγεται
ο ήχος μιας κρυστάλλινης ζωής που ραγίζει.
Έξω πέφτει παγωνιά
φιλντισένιο το χιόνι στέκεται
στην άκρη της στέγης μας
στον φοβισμένο κήπο μας
στης αυλής μας τις κρυφές γωνιές.
Έξω πέφτουν όνειρα.
Έλα είναι ζεστά εδώ.


Κυριακάτικα φύλλα

Κυριακή σήμερα.
Ξύπνησα νωρίς το πρωί,
άρχισα να διαβάζω
τα Κυριακάτικα φύλλα.
Πρωτοσέλιδα,
τις εσωτερικές ειδήσεις,
τα ένθετα.

Με κεφαλαία σκούρα γράμματα
διαβάζω πως
‘βάσει του τελευταίου νομοσχεδίου
διπλασιάστηκε η τιμή των κινητήριων καυσίμων.’

Θεέ μου, ήταν που ήταν ακριβή η αγάπη,
άραγε, τώρα πως θα κινούνται οι άνθρωποι ;

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.