Του Νίκου Τσούλια

    Αν επιχειρήσουμε μια περιοδολόγηση στην ιστορική εξέλιξη του εκπαιδευτικού μας συστήματος με βάση το πολιτικοϊδεολογικό και κοσμοθεωρητικό του περιεχόμενο και το ουσιαστικό αξιακό του φορτίο, μπορούμε να διακρίνουμε τρεις βασικές περιόδους.

    Η πρώτη, που είναι και η μεγαλύτερη, ξεκινάει από τις απαρχές της δημιουργίας του ελληνικού κράτους και φτάνει μέχρι τη δεκαετία του 1970! Είναι η φάση του αυταρχισμού. Το σχολείο έχει απόλυτα πειθαναγκαστικό περιεχόμενο και είναι βαθιά συντηρητικό έως και αντιδραστικό. Διακρίνεται από τον έντονο ταξικό του χαρακτήρα και από τη βαθιά αντιδιαπαιδαγώγησή του όσον αφορά τις αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Παράλληλα η χρόνια διαμάχη καθαρεύουσας και δημοτικής με την σχεδόν καθολική χρονικά επικράτηση της καθαρεύουσας διαμορφώνουν ένα σκηνικό κοινωνικών φραγμών και συστηματικής θεσμικής απαιδευσίας!

    Σε όλο αυτό το διάστημα έχουμε μεγάλες και έντονες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις στην πολιτική σκηνή αλλά και στην εκπαίδευση ανάμεσα στις φωτισμένες αστικές και στις απόλυτα αντιδραστικές δυνάμεις. Η έδρα στο πανεπιστήμιο και ο επιθεωρητής στο σχολείο ήταν θεσμοί και πρόσωπα που συμβόλιζαν τον αυταρχισμό και την επιβολή της εξουσίας στον κόσμο της παιδείας, της έρευνας, της ελευθερίας του πνεύματος!

    Η δεύτερη φάση ξεκινά ουσιαστικά στη δεκαετία του 1980 – προφανώς η γλωσσική μεταρρύθμιση του 1976 καταγράφεται ως στοιχείο προοδευτικό – και χαρακτηρίζεται από το γενικό και βαθύ εκδημοκρατισμό. Οι δύο βασικοί Νόμοι, ο 1566/1985 για την πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ο 1268/1982 αποτελούν τις μεγάλες ουσιαστικές τομές στην ιστορία της εκπαίδευσης και διαμορφώνουν μια πορεία προόδου, η οποία αυτή τη φορά δεν θα έχει την τύχη του πισωγυρίσματος όπως γινόταν επί δεκαετίες με το γνωστό σχήμα «μεταρρύθμιση – αντιμεταρρύθμιση». Αέρας ελευθερίας και δημιουργίας αναπτύσσεται στο σχολείο. Οι πολιτιστικές πρωτοβουλίες γίνονται οργανικό κομμάτι της αγωγής και της θεσμικής μόρφωσης.

    Τώρα στη δεκαετία του 1980 αλλά και στο μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 1990 και εφεξής λύνονται μια σειρά χρόνιων προβλημάτων και δημιουργούνται θεσμοί ανέλιξης του σχολικού και πανεπιστημιακού μας περιβάλλοντος. Αναπτύσσονται δημοκρατικές λειτουργίες στο πανεπιστήμιο, νέα αναλυτικά προγράμματα, σχολικά βιβλία και πανεπιστημιακά εγχειρίδια. Αναβαθμίζεται με εντυπωσιακό τρόπο η ποιότητα στην εκπαίδευση. Ενισχύονται πολλαπλά οι εκπαιδευτικοί. Ο Σύλλογος Διδασκόντων συμμετέχει στη διοίκηση των σχολείων. Ο Σχολικός Σύμβουλος είναι η παιδαγωγική και επιστημονική απάντηση στο νέο ρόλο του σχολείου. Η ανωτατοποίηση των Παιδαγωγικών Ακαδημιών αναβαθμίζει τη σχολική λειτουργία στο Δημοτικό κλπ

    Μαζικοποιείται η δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη δεκαετία του 1980 και η τριτοβάθμια στη δεκαετία του 1990. Η Ελλάδα έχει από τα μεγαλύτερα ποσοστά των νέων που τελειώνουν το λύκειο αλλά και των νέων που φοιτούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Συμπερασματικά, η μεγάλη πρόοδος που επιτυγχάνει η χώρα μας με την είσοδό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ αλλά η εντυπωσιακή βελτίωσή της στο διεθνή καταμερισμό εργασίας οφείλεται – με βάση τις μελέτες και τις αναλύσεις της UNESCO και του OECD – και στη μεγάλη πρόοδο του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

    Και έρχεται η κρίση, ενδογενούς και εξωγενούς προέλευσης, και ανακόπτει τη δημοκρατική προοπτική του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Αντί να επικρατήσει όμως εθνική συνεννόηση, κυριαρχεί ο διχασμός και ο σκληρός κομματισμός. Ανατρέπεται ο βασικός άξονας της πολιτικής «δεξιάς – αριστεράς» και επιβάλλεται η δημαγωγική θεώρηση «μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί». Η Ν.Δ. θέλει να καταργήσει το πρώτο μνημόνιο και να «απελευθερώσει» τη χώρα και τελικά ψηφίζει το δικό της νέο μνημόνιο! Είναι η σειρά, η …ιστορική ευκαιρία της ηγετικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., της αριστεράς να «απελευθερώσει» τη χώρα και να καταργήσει τα δύο πρώτα μνημόνια. Συμπράττει με την ακροδεξιά και επαγγέλλονται από κοινού την εκτός Ευρώπης σωτηρία και την ανατροπή του διεθνούς κεφαλαίου! Κατορθώνουν με την υπόθεση των κάπιταλ κοντρόλ να χρεώσουν τη χώρα με 200 δις ευρώ. Τελικά ψηφίζουν το δικό τους αριστερό μνημόνιο, το 3ο μνημόνιο, ενώ επιβάλλουν και ένα 4ο με φοβερά αντικοινωνικά μέτρα και με μακρόχρονη περίοδο εξάρτησης της Ελλάδας στην τρόικα.

    Και το εκπαιδευτικό σύστημα από κοντά στη μεγάλη εξαπάτηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Πώς θα αποκτήσει ριζώματα ο λαϊκισμός, αν δεν αντιδιαπαιδαγωγηθούν τα παιδιά και οι νέοι με την αντίληψή του; Χαϊδεύουν τα αυτιά των εκπαιδευτικών. Δεν χρειάζεται να εργάζεστε σκληρά, γιατί «το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας είναι το πιο καταπιεστικό σε όλο τον κόσμο» (Κ. Γαβρόγλου, Υπουργός Παιδείας σε ευρωπαϊκή χώρα – για να τον θυμούνται γενιές και γενιές ως τον μέγα αναμορφωτή που διέλυσε τα σχολεία). Μπορεί να σας αναγκάζουμε να πηγαίνετε σε 3 και 4 σχολεία και να κάνετε μαθήματα στα οποία δεν έχετε επιστημονική επάρκεια, αλλά να διδάσκετε με γενικό τρόπο. Ας αφήσετε τις πολιτιστικές πρωτοβουλίες – δεν είναι και τόσο απαραίτητες…

    Ο λαϊκισμός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. απλώνεται καρκινικά / μεταστατικά παντού. Όχι διάβασμα στο σπίτι για το Δημοτικό, λιγότερη μαθησιακή ύλη, μείωση των εξετάσεων παντού, απολυτήριο Λυκείου με 4 μόνο γραπτά εξεταζόμενα ενδοσχολικά μαθήματα (αναζητείστε άλλη χώρα της Ευρώπης με τέτοια πρόοδο…), τεχνικές θεσμικής μείωσης έως και μηδενισμού των ανεξεταστέων (έτσι ανεβαίνει το επίπεδό μας), αύξηση των απουσιών (για να σταματήσει η …καταπίεση των μαθητών), μικρότερη προσπάθεια στην εκπαίδευση και επειδή η αριστεία μπορεί να δείχνει τους ταξικούς φραγμούς, που δεν μπορούν να υπάρχουν με αριστερή κυβέρνηση, είναι ντροπή!

    Ποιο είναι το μείζον πρόβλημα της χώρας; Το οικονομικό πρόβλημα της χώρας είναι δεύτερο. Πρώτο και πιο επικίνδυνο είναι ο λαϊκισμός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και πιο πολύ η μορφή του που απλώνεται καλοσχεδιασμένα στο σχολείο και στους μαθητές, γιατί δεν τους επιφυλάσσεται μόνο η σκληρή δοκιμασία της ανεργίας αλλά και η αντίληψη ότι δεν χρειάζεται συνεχής αγώνας και συστηματική προσπάθεια στη ζωή μας στα Γράμματα και στην κοινωνία!

anthologio.wordpress.com

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.