Του Νίκου Τσούλια

      Όταν φτάνει ο λαϊκισμός στην εκπαίδευση είναι πολλαπλά επιζήμιος. Γιατί ο δημόσιος λόγος και ιδιαίτερα ο πολιτικός λόγος επηρεάζουν πολλαπλά την αγωγή των μαθητών. Οι μαθητές βλέπουν ότι ο πολιτικός λόγος είναι κυρίαρχος σε σχέση με τον εκπαιδευτικό λόγο – για τον οποίο θεωρούν ότι η επικράτειά του είναι εντός σχολικών τειχών – και διαμορφώνουν τη νοοτροπία τους με «μεγαλύτερη αναλογία» του πολιτικού λόγου αφού εκτιμούν (λανθασμένα…) ότι αυτός θα καθορίσει σε μεγαλύτερο βαθμό τη ζωή τους.

      Εδώ λοιπόν συγκρούονται δύο αντιτιθέμενες κουλτούρες, αφενός η εκπαιδευτική κουλτούρα με το απόλυτα διαπαιδαγωγικό περιεχόμενό της και με την αντίληψή της για συνεχή και συστηματική προσπάθεια των μαθητών στη μάθηση και για συνεχή αγώνα στη ζωή για την επιτυχία των φιλοδοξιών των μαθητών και αφετέρου η πολιτική / κυβερνητική υποκουλτούρα με την αντιπαιδαγωγική της θεώρηση και με τη διάχυτη δημαγωγία.

      Και παίρνει μορφές επικίνδυνες η εν λόγω αντιπαιδαγωγική αντίληψη, γιατί εκπέμπει μια νοοτροπία πρωτόγνωρης ευκολίας και χαλάρωσης.

      Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. θεωρεί γενικά τις εξετάσεις ως ταξικό φραγμό (!), ως στοιχείο που ανακόπτει τη μόρφωση των παιδιών των λαϊκών τάξεων. Γι’ αυτό και οι πρώτες του επιλογές στην εκπαίδευση ήταν η κατάργηση της μερικής συμμετοχής των Πανελλαδικών Εξετάσεων στο Απολυτήριο του λυκείου και η μερική κατάργηση των εξετάσεων στο Γυμνάσιο με εργαλείο τη φοβερή επινόηση του κ. Γαβρόγλου ότι το «ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι το πιο καταπιεστικό»! Πυθαγόρας έφα…

      Έτσι μπορεί να μη μας απελευθέρωσαν οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος από τα μνημόνια, μπορεί να μας φόρτωσαν άλλα δύο μνημόνια αλλά ο Υπουργός Παιδείας απελευθέρωσε τους μαθητές από την καταπίεση και το άγχος! Αλλά σε καμιά χώρα του Κόσμου, σε καμιά επιστημονική και εκπαιδευτική βιβλιογραφία δεν ισχύει ότι μια εκπαίδευση με χαλαρό εξεταστικό σύστημα είναι καλή, ότι η χαλάρωση στη μαθησιακή διαδικασία ευνοεί τους μαθητές των λαϊκών στρωμάτων. Αντίθετα, αν δεν υπάρχει διαρκής και συστηματική αξιολόγηση της διδασκαλίας και της μάθησης, δεν εμπεδώνεται η μάθηση, δεν φτάνουμε στην κατάκτηση της γνώσης και της παιδείας και αν δεν έχουν ουσιαστικά μορφωτικά προσόντα, οι μαθητές που είναι πιο ευάλωτοι στις θύελλες της ανεργίας και της περιθωριοποίησης είναι αυτοί των λαϊκών τάξεων!

      Αλλά ξέρει άραγε ο κ. Γαβρόγλου τη σχολική πραγματικότητα; Ξέρει ότι για να μείνει ένας μαθητής στην ίδια τάξη στο λύκειο πρέπει να το θέλει και να το επιδιώξει; Ξέρει ότι τώρα στο γυμνάσιο μαθητές και εκπαιδευτικοί βιώνουν μια κατάσταση μακάριου …εφησυχασμού και αύξησης της αδράνειας; Ξέρει ότι το απολυτήριο του λυκείου με τις ενδοσχολικές εξετάσεις έχει διαμορφώσει έναν βαθμολογικό πληθωρισμό, μια εικονική καταγραφή της μαθησιακής κατάστασης των μαθητών, ότι αυτό το απολυτήριο δεν έχει καμιά πέραση σε ξένο πανεπιστήμιο, ότι αν μείνει ακόμα για λίγα χρόνια, οι μαθητές θα επιλέγουν εκείνα τα λύκεια που θα είναι υπέρμαχα των μεγάλων βαθμολογιών;

      Προτείνω να κάνει το εξής το αριστερό μας Υπουργείο. Να γίνει μια μελέτη στην εξέλιξη της βαθμολογίας στην Γ΄ τάξη λυκείου μεταξύ της προ και μετά ΣΥΡΙΖΑ περιόδου – με την σχηματική αποσύνδεση του λυκείου από το σύστημα πρόσβασης -, για να δούμε το αποτέλεσμα. Θα μείνουμε έκπληκτοι από τη φοβερή αλλά εικονική βαθμολογική άνοδο των μαθητών. Είναι αυτό συνεισφορά στο σχολείο και στους μαθητές;

      Αλλά όταν ένας Υπουργός δημαγωγεί ασύστολα και επίμονα περί κατάργησης των Πανελλαδικών εξετάσεων, χωρίς να αισθάνεται στοιχειωδώς την ανάγκη να πει το εναλλακτικό σχήμα που προτείνει και ισχυρίζεται όλες αυτές τις αντιεκπαιδευτικές αντιλήψεις μόνο και μόνο για να είναι αρεστός στο κομματικό του ακροατήριο περί δήθεν άρσης των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση και άλλων τέτοιων φληναφημάτων, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.

      Θεωρώ ότι πρέπει να σταματήσει η υποκουλτούρα και η αντιεκπαιδευτική κυβερνητική πολιτική, γιατί υπονομεύει την προσπάθεια μαθητών και εκπαιδευτικών. Είναι απόλυτη ανάγκη η καθιέρωση του Εθνικού Απολυτηρίου. Η καθιέρωσή του δεν υπακούει μόνο στην ανάγκη του συστήματος πρόσβασης αλλά και στις επιταγές του ίδιου του λυκείου και του απολυτηρίου του. Η σημερινή εικόνα του ενδοσχολικού τύπου απολυτηρίου τροφοδοτεί τη φοβερή χαλάρωση του λυκείου, το βαθμολογικό πληθωρισμό και σε κάθε περίπτωση την απαξίωση λυκείου και απολυτηρίου.

      Οι Πανελλαδικές εξετάσεις δεν μπορεί να καταργηθούν. Η ιστορία και η πραγματικότητα «αποφαίνονται» διαρκώς: οι Πανελλαδικές εξετάσεις είναι εγγύηση. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι η δημιουργία του Εθνικού Απολυτηρίου, το οποίο προφανώς και αναγκαστικώς θα ενσωματώσει και Πανελλαδικές εξετάσεις ως ένα σημαντικό μέρος του παράλληλα με το τμήμα των ενδοσχολικών εξετάσεων. Σε αυτή την περίπτωση, η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα γίνεται μόνο με τα μαθήματα των πανελλαδικών εξετάσεων – και με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να επιλέγουν το «μπουκέτο των μαθημάτων» που θεωρούν ως αναγκαία προϋπόθεση για τις ιδιαίτερες σπουδές τους προτείνοντας και τους σχετικούς συντελεστές στο Υπουργείο Παιδείας.

      Θέλω να πω στους μαθητές τη γνώμη μου και να τη σκεφτούν με κριτική διάθεση. Να μην ακούνε τις φωνές της δημαγωγίας. Να προσπαθούν συνεχώς και συστηματικώς για την εκπαίδευσή τους και τη μόρφωσή τους.

Υ.Γ.

Για τη σχέση των μαθητών και των Πανελλαδικών εξετάσεων θα επανέλθουμε, γιατί εδώ είναι η ουσία και όχι στην κρατούσα δημαγωγία του Υπουργού…

anthologio.wordpress.com

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.