Βρισκόμαστε στο τέλος της δεκαετίας των 70s
Είμαι μαθητής της β΄τάξης Λυκείου στο 1ο Λύκειο Παλαιού Φαλήρου. Το σχολείο είναι εναλλασσόμενου ωραρίου, καθότι το ημών Αρρένων εναλλάσσεται με το ποθητόν θηλέων.
Καθημερινώς ατενίζαμεν τας γάμπας των κορασίδων ενδεδυμένας με τας Ελληνοχριστιανικάς μπλε στολάς και τα σοσόνια κατερριγμένα απαλώς υπό τους αστραγάλους. Γλαρωμένοι και χαζεμένοι επιδιώκαμεν νταλαβέρι ερωτικόν εις το λυκόφως των μεταχιπικών εποχών υπό το Καραμανλικόν μπλε και το ξενερωτικόν Αβερωφικόν ολίγον προ της Πασοκικής αλώσεως.
Κάτω από το θρανίο μου καθημερινά ανταλλάσσω ραβασάκια με τη Φανή που καταλαμβάνει την ίδια θέση με την εναλλαγή βάρδιας. Δεν την έχω γνωρίσει, καθότι παρεμβάλλεται μία ώρα εναλλαγής από αρρένων σε θηλέων και ο επιστάτης έχει σαφείς οδηγίες να μην αφήσει αρσενικό να εισέλθει εις το άβατον των θηλέων!
Μου απαντά με ραβασάκι ομοίως καθημερινά εκτός κι αν η καθαρίστρια κάνει γενικό. Μου δείχνει σαφώς ενδιαφέρον και επιπλέον δείχνει και κουλτουριάρα ! Διατηρώ υψηλό επίπεδο ομιλώντας για επιστήμη, ψυχολογία – φυσική – ανακαλύψεις, σινεμά, εκθέσεις και οτιδήποτε θα μπορούσε να εξιτάρει τη διανοούμενη αγάπη μου !
Εκμυστηρεύομαι στους κολλητούς μου το ραβασακικό έρωτα και τη λαχτάρα μου να γνωρίσω την αγάπη της ζωής μου! Καίγομαι από επιθυμία, η οποία με τσουρουφλίζει νυχθημερόν καθώς αρχίζω να δημιουργώ φανταστικές εικόνες, κάπως μεταξύ της Ελένης Ερήμου και της Βέρας Κρούσκα που ήταν και οι καψούρες μου του σινεμά ! Στα ραβασάκια που στέλνω πλέον, προκειμένου να τη ρίξω, έχω ξεφύγει τελείως γράφοντας από μεταμοντέρνα τέχνη μέχρι τις ζώνες Van Hallen και από jazz του Chick Corea μέχρι ατονική μουσική του Stockhausen.
Η Φανή δείχνει να μεταστρέφεται απότομα και στα ραβασάκια που μου αφήνει κάτω από το θρανίο έχει αρχίσει να μιλάει χυδαία και προκλητικά ! Απογοητεύομαι από τη μία, αλλά φουντώνει η ερωτική επιθυμία από την άλλη ! – Μου γράφει για ερωτικές επιθυμίες σαν να μιλούσε άλλο άτομο πλέον και έχω αρχίσει να ανησυχώ μήπως είναι σχιζοφρενής ! Δεν μπορεί βρε παιδί μου αυτή η οπτασία που αγαπούσε τη «σονάτα στο σεληνόφως» να μιλάει για «αχαλίνωτο σεξ στο σκοτάδι» ούτε μπόρεσα να καταλάβω, πως έτσι απότομα από το «la luna» του Antonioni άρχισε να μιλάει για φτηνές ταινίες όπως «ο ταχυδρόμος το κάνει τρεις φορές» Σοκαρισμένος παρόλαυτα, υποκύπτω στο προκλητικό της ραντεβού. «Το βράδυ στις 9 στο μπαρ «Κορυφώ» μου γράφει.
Βάζω το καλό μου τζίν, κάνω αφρόλουτρο Babedas, βάζω αφόρετο σλιπ «Ατθις», βάζω κολώνια Brut, μασάω τσίκλα Adams, ρουφάω στομάχι μέσα, γίνομαι δέκα κιλά βαρύτερος στο περπάτημα και σκάω μύτη στην «Κορυφώ» στην Αγίου Αλεξάνδρου, μισή ώρα νωρίτερα. Αγοράζω και ένα πακέτο Κεράνης και αρχίζω να καπνίζω τάχαμου άνετα.
Η ώρα περνάει, φτάνει 9 και μισή και η αγάπη μου πουθενά! Ξαφνικά, τότε εμφανίζονται οι τρεις κολλητοί μου που τους είχα εκμυστηρευτεί την καψούρα μου. Γελάνε σαν κομπρεσέρ και μου αποκαλύπτουν ότι αυτοί γράφανε τα τελευταία ραβασάκια !
Έχασα λοιπόν τότε την καψούρα μου και απέφυγα να τσακωθώ με τους καλούς μου φίλους.
Οι καλοί φίλοι νικούν πάντα !
