Νεοελληνική Γλώσσα Γ΄ Λυκείου: Εθνικισμός (Σχεδιάγραμμα)

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ

Η υπερβολική και αποκλειστική προσήλωση προς την ιδέα του έθνους και των εθνικών ιδεωδών, με κύριο χαρακτηριστικό τη διάκριση των εθνών σε ανώτερα και κατώτερα και τη διάθεση επιβολής των πρώτων στα δεύτερα.

 

ΑΙΤΙΑ

  1. Η ύπαρξη μειονοτήτων στις διάφορες χώρες εντείνει το φαινόμενο. Η ανάγκη να διατηρήσουν τα εθνικά τους χαρακτηριστικά οδηγεί στη συσπείρωση και στην εμμονή σ’ αυτά, για να αναπτύξουν αντιστάσεις στις αφομοιωτικές προσπάθειες της κρατικής εξουσίας. Ταυτόχρονά, η σκληρή πολιτική που ασκούν ορισμένες κυβερνήσεις σε βάρος των μειονοτήτων, τις αναγκάζει να συσπειρώνονται για να διατηρήσουν την εθνική τους ταυτότητα.
  2. Ηγέτες διαφόρων χωρών προωθούν εθνικιστικές αντιλήψεις, για να αποπροσανατολίσουν τους πολίτες από τα αδιέξοδα που δημιουργούν τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και άλλα εσωτερικά ή εξωτερικά προβλήματα. Ο εθνικισμός, επειδή δημιουργεί συναισθηματικές καταστάσεις και φανατίζει τα άτομα, αποτελεί ισχυρό όπλο για τη μετάθεση των πολιτικών ευθυνών και τη δημιουργία αιτίων της πολιτικής κακοδαιμονίας.
  3. Οι παρανοϊκοί ηγέτεςστην προσπάθειά τους να αποκτήσουν και να διατηρήσουν τον τίτλο του εθνικού ηγέτη, καταφεύγουν στο λαϊκισμό και υπερτονίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του έθνους τους, όπως είναι η φυλή, η γλώσσα, η θρησκεία και οι παραδόσεις εδραιώνοντας μ’ αυτό τον τρόπο τη δική τους δύναμη.
  4. Η τυφλή προσκόλληση στις παραδόσεις ενός λαού αποτελεί αιτία του εθνικισμού.Η μακραίωνη πολιτιστική πορεία ορισμένων λαών, τους δημιουργεί την αίσθηση της ανωτερότητας (προγονοπληξία, πατριδολαγνία). Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται πνεύμα μονολιθικότητας, που διευκολύνει απόλυτα την επικράτηση των εθνικιστικών αντιλήψεων. Ανάλογη είναι και η αίσθηση της υπεροχής που δημιουργείται στους λαούς λόγω της πολιτικής και οικονομικής υπεροχής τους.
  5. Το χαμηλό επίπεδο παιδείας ευνοεί την ανάπτυξη ακραίων αντιλήψεων. Η ανωριμότητα και η άγνοια, προϊόντα κυρίως της απούσας ή κακής παιδείας, δεν επιτρέπει τη διάκριση του εθνικισμού από τον πατριωτισμό. Η εκπαίδευση δεν οριοθετεί τη σωστή διάσταση του έθνους και δεν παρέχει ενημέρωση για τις πολιτιστικές αξίες άλλων λαών. Έτσι, πολλά άτομα πέφτουν συχνά θύματα προπαγάνδας με συνέπεια να αποπροσανατολίζονται και να ετεροκατευθύνονται.

 

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ:

  1. Απομακρύνει τα κράτη μεταξύ τους περιορίζοντας την πολιτική συνεργασίας. Παρεμποδίζεται έτσι τη δημιουργία ομαλών σχέσεων μεταξύ των λαών, γιατί οι εθνικιστικές αντιλήψεις οδηγούν στο ρατσισμό και δημιουργούν κλίμα δυσπιστίας και καχυποψίας.
  2. Διασαλεύεται η ειρήνη και οι λαοί βρίσκονται υπό την απειλή πολέμου. Ο ακραίος εθνικισμός έχει ως απώτερο στόχο την υποδούλωση άλλων λαών. Οι επιδιώξεις αυτές παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, αποκτηνώνουν τους ανθρώπους και επιβάλλουν το δίκαιο του ισχυροτέρου.
  3. Παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως οι ελευθερίες των μειονοτήτων και των μεταναστών.
  4. Περιορίζεται ο ορθολογισμός. Ο άνθρωπος εκφράζεται ανώριμα, απάνθρωπα, ανήθικα. Ο πνευματικός του ορίζοντας κλείνει στο σημείο όπου φτάνουν τα εθνικά του συμφέροντα. Επιπλέον, ο άνθρωπος αλλοτριώνεται από την ηθική του υπόσταση, γίνεται ανήθικος, απάνθρωπος.
  5. Δεν ευνοούνται οι πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των λαών. Η υπερεκτίμηση των εθνικών αρετών και αξιών ενός έθνους οδηγεί στην υποτίμηση των πολιτιστικών αξιών άλλων λαών, με συνέπεια να δυσχεραίνεται η ανταλλαγή των πολιτιστικών στοιχείων και να οδηγούνται οι κοινωνίες σε πολιτιστική περιθωριοποίηση.

 

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ

  1. Θα πρέπει να καλλιεργηθεί η έννοια της εθνότητας ως έκφραση της φιλοπατρίας, της συνειδητοποίησης και γνώσης της εθνικής ταυτότητας και της πολιτιστικής παράδοσης. Ταυτόχρονα, πρέπει να καλλιεργηθούν και οι έννοιες του διεθνισμού, της ανταλλαγής σε όλους τους τομείς που μπορούν να φέρουν σε επαφή τους ανθρώπους και να τους οδηγήσουν σε συνεργασία και ομόνοια.
  2. Θα πρέπει να επικρατήσει ο διάλογος σε εθνικό και διεθνές επίπεδο ως μοναδικό μέσο επίλυσης όλων των διαφορών.
  3. Επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι πως οι επεκτατικές βλέψεις σε βάρος άλλων κρατών, οι πολεμικές συγκρούσεις και οποιαδήποτε άλλη εκδήλωση του εθνικισμού δε συμβάλλουν στην πρόοδο και στην ευημερία. Δεν αποτελούν το σωστό τρόπο επίτευξης κανενός σκοπού, αλλά δημιουργούν «πληγές» στο σώμα του παγκόσμιου οργανισμού. Πολλές φορές αυτές οι τακτικές εκκολάπτουν τη διεθνή τρομοκρατία.
  4. Είναι απαραίτητος ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η καλλιέργεια των αρχών του ανθρωπισμού.
  5. Η παιδεία και οι πνευματικοί άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν στην αποκλιμάκωση του φαινομένου του εθνικισμού. Ειδικά η εκπαίδευση να παρουσιάζει τις παραδοσιακές αξίες με ορθό τρόπο και στην πραγματική τους διάσταση. Να είναι εθνική αλλά χωρίς υπερβολές και ακρότητες. Να βοηθάει τους νέους να φτάσουν στην εθνική αυτογνωσία και να τους οδηγεί στη συνειδητοποίηση ότι οι πολιτισμοί είναι συμπληρωματικοί και κανένα έθνος δε δικαιούται να πιστεύει στην πολιτιστική του αυτάρκεια.

 

Βιβλιογραφία

Μπαμπινιώτης, Γ. (2002). Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικογραφίας

Σαλαγιάννης, Π. (2000). Προσεγγίσεις Θεμάτων Σύγχρονου Προβληματισμού. Αθήνα: Δαρδάνος

 

Κατεβάστε το αρχείο: Εθνικισμός – Σχεδιάγραμμα

 

http://www.patakis.gr/viewshopproduct.aspx?id=748940

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.