Sed postquam Roma egressus est, fertur saepe eo tacitus respiciens postremo dixisse, “Urbem venalem et mature perituram, si emptorem invenerit!”
ΣΑΛΛΟΥΣΤΙΟΣ, Bellum Iugurthinum, 35.10
Ήταν παράξενη η ώρα εκείνη
γεμάτη αφιονισμένη τρυφηλότητα
μια γλύκα που έσπερνε ηλεκτρικούς σπασμούς στο πλήθος
η ώρα που ταπείνωσαν τον πονηρό Ιουγούρθα
που τον διασύρανε σιδηροδέσμιο στην αγορά
– η πλέμπα ξόρκιζε τις μύγες και ξεφάντωνε
με του ρουφιάνου Βόκχου τη δροσάτη μπαμπεσιά
καταβροχθίζοντας τις φρένες του εχθρού
και μακαρίζοντας τον θρίαμβο του Μαρίου.
Και μες στην τόσην ευφορία
τα βλέφαρα σφαλούν ηδονικά
Και μες την τόσην ευκαιρία
πού καιρός για λεπτομέρειες
για το χαμόγελο του Ιουγούρθα
πώς άστραψε όταν το χάιδεψε το φως
για τον ολόχρυσο είρωνα χαλκά στ᾽ αυτιού του τον λοβό
πώς κατρακύλησε στου Τίβερη τις λάσπες
του λυσσασμένου Σύλλα δαχτυλίδι.
Πηγή: Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε στο http://antonispetrides.wordpress.com
